[AU_Omegaverse]True Blood

แก่งแย่ง

.....มืดจัง....
...ทั้งที่ข้าชอบที่จะอาศัยอยู่ในที่ไม่มีแสงสาดส่องก็เถอะ
แต่ความมืดแบบหดหู่อย่างนี้...
...ข้าไม่ต้องการ.....

--------------
-------
----

แอนโธนีลืมตาขึ้นมาหลังจากที่นอนกอดศพลูก เสียงการต่อสู้ข้างนอกมันชวนให้จิตใจเขาหงุดหงิด

"เจอแล้วๆ เจอควีนแล้ว"

เสียงโครมครามดังเข้ามาในบ้าน แวมไพร์ ตนนึงได้บินเข้ามาหาพร้อมกับช้อนตัวแอนโธนี่ขึ้นมาทันที ตัวของมันได้พาเขาออกจากบ้านไม้ที่กำลังจะพังในไม่ช้า

"!!!"

ในช่วงแห่งความวุ่นวายสับสน แวมไพร์ที่อุ้มควีนเพื่อจะไปให้ราชาได้ถูกมือแกร่งจับขาไว้แล้วมันก็ถูกเหวี่ยงไปกระแทกกับผนังบ้านไม้ ส่วนควีนหลุดจากการถูกอุ้มจนกลิ้งไปกับพื้น ตัวของเขายังคงกอดศพลูกไว้ไม่ย่อมปล่อย

"เจ้าอสูรโสโครก!!"

แวมไพร์นั้นแยกเขี้ยวใส่อย่างโมโหเมื่อถูกโจมตีทีเผลอ แวร์วูล์ฟขนสีขาวล้วนเหมือนหิมะ ดวงตาของมันเป็นสีเหลืองทองและวาวโรจน์ตามสัญชาตญาณของมันกำลังเรียกร้องให้ฆ่าเผ่าศัตรูคู่อริที่มีมานานนับหลายพันปี ร่างอันมหึมาของมันได้โถมเข้าใส่ผีดูดเลือดที่ชะตาขาด ส่วนทางควีนที่ยืนมองการต่อสู้นั้นด้วยสีหน้าที่ไร้ซึ่งสีสันใดๆทั้งสิ้น

"อ๊ากกก!!! นายท่าน!!"

แวมไพร์กรีดร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อถูกกัดเข้าที่ลำคอจนแหว่ง ร่างกายของมันค่อยๆสลายไปเป็นผงขี้เถ้า

"กรรรร"

แวร์วูล์ฟขนสีหิมะได้ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มันมองไปยังควีนดวงตานั้นกลับคืนสู่ปกติซึ่งเป็นสีฟ้าน้ำทะเล และสภาพร่างกายค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นร่างมนุษย์ เท้าทั้ง 2 ก้าวย่ำไปหาบุคคลร่างเล็ก มนุษย์หมาป่าที่ดุดันและโหดเหี้ยมได้แสดงท่าทีที่ยอมจำนงต่อควีนตรงหน้าด้วยการย่อตัวลง