Cunning Child | Jikook

13.Bölüm: "Toz. Kan. Acı."

13.Bölüm

#flashback

Jungkook, on üç  yaşında

"Beni kandırdı." Dedi Jungkook. Şimdi, ağlaması daha da şiddetlenmiş, sesi tüm bina tarafından duyulur olmuştu.

Yatakhanedeki çocuklar huysuz homurtular eşliğinde söyleniyor, neden kimsenin bu lanet çocuğa bir şey demediğini düşünüyorlardı.

Oysa, aynı şeyi onlar yapsa, ya çoktan kırbaç cezası yemiş, ya da aç bırakılarak işkence edilmeye başlanmış olurlardı.

Jungkook'u kimse sevmezdi.

Çünkü o ayrıcalıklıydı.

"Küçük kurabiyem," dedi Margarethe. "Çok kırılgansın."

Gözlerini kocaman açan Jungkook,

"Abarttığımı mı düşünüyorsun?" Diye sordu. "Anne! Sende mi abarttığımı düşünüyorsun?"

"Hayır tatlım. Elbette hayır!" Dedi
Margarethe şefkatle.
"Bunları konuştuk seninle. O bir yalancı. Jimin bir yalancı, Jungkook. Seni sevmeyen, buraya terk eden bir yalancı. Seni kurtarabilirdi değil mi?"

"..."

"Değil mi Kook?" Diye üsteledi Margarethe.

"Evet." diye onayladı Jungkook.

"Ama yapmadı."

"Yapmadı."

"Bunun yerine o kadınla evlendi ve kendi hayatına devam etti."

Bu sözle üzerine, ağlaması kısa süre önce duran çocuk: tekrar, tekrar ve tekrar ağladı.

Margarethe karşısında gelişen bu manzaraya sadece göz devirmekle yetindi.

Sıkılmıştı.

"Jungkook." Dedi çabucak. "Kimsenin seni kırmasına izin veremezsin. Artık büyüdün. Gerçek bir erkek oldun. Sürekli ağlayıp sorun çıkaramaz, mızmızlanamazsın. Anlıyorsun değil mi?"

"Evet anne. Anlıyorum."

"O seni sevmiyor. Seni istemiyor. Seni sevmeyen ve istemeyen biri için çabalamaya ve kendini üzmeye devam mı edeceksin?"

"Hayır!" Dedi Jungkook kararlılıkla.

Gülümseyen Margarethe,

"Aferin benim oğluma." Diye karşılık verdi.

"Anne?"

"Efendim Kook?"

"O.. o benimle hiç gurur duymadı. Ama sen duyuyorsun değil mi? Sen benimle gurur duyuyorsun?"

Jungkook'u yatağa yatırıp başına bir öpücük konduran Margarethe,

"Seninle gurur duyuyorum Kook." Diye karşılık verdi.

Ertesi sabah, Park Jimin'in, Jungkook'u iki ayda bir olan görüş günüydü.

Jungkook görüşe gitmedi.

Bundan sonra hiçbir zaman gitmeyecekti.

Jungkook, ondan nefret etti.

Savaşırken, gücünü kullanırken, ve dahası ruhunu nefretle doldururken...
Yalnızca onu düşündü.

Ona duyduğu nefret, onu zirveye taşıdı.

Sevilmeyen Jeon Jungkook, kısa sürede etrafındaki diğerlerine kıyasla daha güçlü yetenekleri, daha zeki yanıtları ve beden gücüyle  hepsi tarafından korkulan ve saygı duyulan bir çocuk haline geldi.