Bekletmeyi istemezdim ama yks sınavının erkene alınması tüm planlarımı mahvetti :( Bir daha bu kadar uzun bir ara olmayacak ♡ BU ARADA, bu kitapta jikook etkileşimlerine hasret kalıyorsunuz biliyorum 😂 bölüm sonunu okuyun, sizi sevindireğini düşündüğüm bir haberim var ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
37.Bölüm
Jungkook
Jimin, her bir zerresi kusurlarla dolu olan bir adamdı. Tıpkı benim gibi.
Küçükken, sahip olduğu ve bastırmaya çalıştığı karanlık arzularının kendi ruhuma aktığını ve benim ruhumda hayat bulduğunu düşünürdüm.
Pürüzlü tenini okşar, yara izlerine sığınır ve tanrıya her gece yalvarırdım.
Lütfen. Lütfen ebediyet boyunca beraber olmamızı sağla.
Düşüncelerimi bastırmak imkansızdı.
Jimin'e göre, bu hale gelmemin ve acımasızlıklarla örülü bir ruha sahip olmamın temel nedeni: küçük yaşlarda ondan koparılıp, kapatıldığım yerde diğer çocuklarla beraber vahşet içinde büyütülmüş olmamdı.
Gerçek bu değildi.
Uyurken, uyanıkken, Jimin varken, yokken, yemek yerken, evde, dışarıda, okulda...
Sesler hep oradaydı.
Benimleydi.
Kendimi bildim bileli sahip olduğum ve içimden atamadığım bir histi.
Çok kısa süre öncesine kadar bu, kabul etmeyi reddettiğim bir gerçekti.
Fakat kendimle ve içimdeki bastırılmış duygularla yüzleştiğimde, durum o kadar da karmaşık değildi.
Yaptıklarımı kendim için, gelecek için ya da en fenası Jimin için yapmamıştım.
Tüm bu vahşete ve olanlara sebep olmuştum çünkü içimde bastıramadığım bir dürtü bana bunu yapmamı söylüyordu.
Cevap bu kadar basitti.
Oysa her şeyi Jimin'in üstüne yıkmak, yaptıklarımı ona olan hislerime ve ırkıma bağlamak kolay gelmişti. İşin aslı, Jimin'e olan hislerim çok kısa bir süre öncesine kadar gerçek bile değildi.
Aşk değildi.
Sadece bir çeşit saplantıydı.
Korkularla büyütülmüş bir çocuk olmaktan, kendi ırkının ve türünün tek örneği bir güce sahip genç bir adama dönüşmek, ruhumda yeni bir hissin baş göstermesine neden olmuştu.
Güç.
Gücü seviyordum. Ama ırkımın akıbeti ve geleceği ile ilgilenmiyordum. Ben sadece kendimi düşünüyordum.
