Marry Me,Mermaid [ Completed ]

Kabanata 18:Blood

  Leliana_

"Yes,she's my soon to be wife"sabi naman ni zion,ngiti lang ang ginawa ko sa kanila.Nandito rin kasi sila samantha at kiel,napaawang pa ang bibig ni samantha habang nakatingin samin.Pumunta ako sa kanya dito ,dahil pagkagising ko ang dilim dun at walang zion na nakita ko,nasanay na yata ako na palagi siyang nandiyan.

"Ohh...i see.What a beautiful lady"sabi naman nang isa sa mga kasama ni zion,para naman akong tuod dito habang hawak hawak ako ni zion sa bewang.

"Yes,kindly excuse me?kailangan na yata ako nang asawa ko"sabi naman ni zion sa kanila,at mabilis na umalis habang hilahila ako.Binitawan naman ako nitu,at tinignan ako .
"Hinintay muna sana ako dun,tapos humarap kapa nang ganiyang suot"sabi naman nitu,tinignan ko naman yung suot ko.Bakit anong problema sa suot ko?

"Bakit?dapat bang hindi ganitu ang suot ko?"nagtatakang tanong ko sa kanya,napasabunot naman ito sa buhok niya.Nabigla nalang ako nang buhatin niya ako,nakapaa pa naman akong naglakad paparito.

"Saan tayo pupunta?"tanong ko sa kanya,nang maglakad ito papalapit sa may dagat.May upuan naman doon kaya dun niya ako pinaupo,umupo naman ito sa tabi ko.Napangiti naman ako sa ganda nang isla,kumikinang pa ang tubig sa dagat dahil sa repeksiyon nang buwan.

"Gusto ko munang makasama ka rito ,nang walang ibang tao na gugulo sa'tin"sambit niya habang nakatingin sa dagat,bahagya pa itong lumanghap nang sariwang hangin.Tama nga kahit ang dilim nang paligid ,nakikita ko parin ang ganda nitu.Kahit ang mga bituin sa langit ay nagbibigay kinang sa dilim.

"Hindi kaba inaantok?"tanong ko sa kanya nang isandal niya ulo niya sa balikat ko.Umiling naman ito,bakit hindi ko magawang magalit sa kanya?sa halip ay gusto kupa siyang makasama,bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko gamit ang mainit niyang palad.

"Im sorry"sambit nitu,inilapit naman niya ang kamay ko sa labi niya.Zion?kahit sa simpleng paraan nang pagpapakita munang pagpapahalaga sa'kin ,ay natutuwa na ako.Kailangan kuna bang sabihin sayo?

"Zion,maysasabihin sana ako"sambit ko sa kanya,tumingin naman ito sakin.

"Ano yun?"sabi niya sakin humugot pa ako nang lakas nang loob,para masabi ko sa kanya ang totoo.

"Zion?isa akong sir--"naputol naman ang sasabihin ko nang biglang may tumunog ,may kinuha naman ito sa bulsa niya.

"Yes?gale..ano!napano si lolo?"rinig kung may kausap siya sa kabilang linya,narinig kupa ang boses ni gale na parang umiiyak.

"Wala na si lolo,kuya"nagulat naman ako sa sinabi ni gale,si lolo nawala?nakita kupa ang bahagyang pagkagulat ni zion,bigla nalang niya nabitawan ang hawak niya.

"Zion?okay kalang?"tanong ko sa kanya,nagulat naman ako nang may luhang tumulo sa mata niya,unang beses kung nakitang umiyak nang ganitu si zion.Mas gugustuhin kupang sungitan niya ako,kaysa sa ganitu.

"We need to go home"huling sinabi ,at mabilis na umalis habang naiwan naman ako rito.Bakit parang may pumipigil sa dapat kung gawin?hanggang dito nalang ba?

  Pagkauwi namin ay nandatnan nalang namin na walang tigil na umiiyak si gale.Agad naman siyang nilapitan nni zion,habang ako ay hindi alam kung ano ang gagawin.Napaka bilis nang pangayayarin,hindi nga namin nagawang magpaalam kina kiel at samantha.

"kuya...si lolo"nahihirapang sabi ni gale,wala namang ibang magawa si zion kundi patahanin si gale.Naisipan ko nalang na lumabas sa bahay ni lolo,ayaw ko namang makisali unang una palang hindi na ako parte nang pamilya nila.Umaga na kaming nakarating,kaya naisipan ko nalang na maglakad lakad muna.

"Saan nanga ba ako?"sambit ko sa sarili,hindi ako nagtagumpay na sabihin sa kanya ang totoo tapos nangyari pa'to sa kanya ,wala nang tamang pagkakataon na sabihin sa kanya ang totoo.Hinawakan ko naman ang kwentas,kailangan kunang gawin ang nararapat.

"Ate?"sambit ko nang may nakita akong pamilyar na babae,si ate ba'yon?Tumakbo naman ako papalapit sa gawi niya,may kasama pa itong lalaki at mukhang masaya siyang kasama ito.

"Ate,emery?"tawag ko sa kanya,mabilis ko naman itong niyakap.Naramdaman kung nabigla siya sa ginawa ko,nagtaka naman ako nang inilayo niya ang sarili sakin.

"Are you okay,miss?"nagtatakang sabi nitu,teka!

"Ate,si leliana to"nagagalak na sabi ko sa kanya,nagkatitigan naman sila nang kasama niya .Na para bang ngayon lang niya ako nakita.

"Ate?Sorry miss,wala akong kilalang leliana"sambit niya,at parang naguguluhan sa sinabi ko.Nagtaka naman ako,panong hindi niya ako nakikilala?

"teka!san---"hindi naman pinatapos ang sasabihin ko,humarang naman sa harapan ko yung lalaki.

"Hindi siya ang taong hinahanap mo miss,"sabi nitu,at mabilis na hinila si ate papalayo sakin.Hindi ako nagkakamali si ate talaga yun,panong hindi niya ako nakikilala?Sumulyap pa sakin yung lalaki,sino ba siya?

May isang bagay na pumasok sa isip ko,posible kayang nangyari yun kay ate?totoo kaya ang sinasabi nang babaylan sa'kin?Para wala sa sarili akong naglalakad pabalik,pano nangyari yun?Hindi ko namalayan na may luha na palang tumulo galing sa mata ko.Sobrang gulo na nang utak ko,hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko.

"Leliana!"nabigla naman ako nang may sumigaw,si zion nagtaka naman ako kung bakit parang nagaalala ang mukha niya.Nakarinig naman ako nang ingay,hindi ko namalayan na nasa kalagitnaan na pala ako nang daan.May na paparating sakin,hindi naman ako magalaw.Tinignan ko naman si zion,na may lumuluhang mata.Parang biglang bumagal ang bawat pangyayari,mabilis naman ito tumakbo papalapit sakin,hanggang sa itulak niya ako papalayo.

"Zion?"sambit ko,peru huli na malakas na tumama sa kanya ang sasakyan.Parang biglang tumigil ang pagtibok nang puso ko,habang ako ay nakahandusay rin sa daan tulad niya.

Peru naliligo na siya sa sarili niyang dugo,pilit ko namang abutin siya.Peru bigla nalang nanglalabo ang paningin ko,bumalik sa akin yung ala alang una kaming nagkita ni zion,yung ngiti niya, yung pagsusungit niya sakin.Mga tawa niya,mga kulitan namin yung pinapagalitan niya ako,yung pinapaiyak niya ako.Mukhang isang pagkakamali,ang pumunta ako sa mundo na hindi ako nababagay