Marry Me,Mermaid [ Completed ]

Kabanata 24:Farewell

"I ..kissed her"Rinig kung sabi niya,narinig ko namang tumatawa nang malakas si gale.Pinagpatuloy ko nalang ang paglalakad palayo sa kanila.

Inilagay ko naman pinagkainan ko sa hugasan,napahawak pa ako sa'king dibdib dahil sa mabilis na pagtibok nitu.Nagkakaganito nanaman ako,ito talaga ang labis na kinakatatakutan ko.

"Leliana,kamusta kana?"biglang sulpot ni gale sa tabi ko,tumingin naman ako sa kanya.

"Mabuti naman,"nahihiyang sabi ko,

"Hmm...pano nga pala kayo nagkakilala ni kuya,ulit?"tanong naman niya sa'kin,dapat kuba siyang sagutin?

"Nagkataon lang na nagkita kami sa coffee shop ni kiel,at saka..."nag-aalangin pa akong ituloy ang sasabihin ko.Kunot nuong tumingin naman ito sa'kin.

"At saka,ano?"sabi nitu,napakagat labi nalang ako.Naiilang talaga ako sa mga tanong niya,nagulat naman kami nang may nagsilata sa likuran namin.

"Nandito na si kiel,si..nusundo kana"alinglangang sabi niya,tumango naman ako.Tumila na pala ang ulan,hindi narin maambon.

"Aalis na ako,gale"sabi ko sa kanya,akma kuna sanang iwan siya nang hawakan niya ang kamay ko.

"sandali...I'm sorry"sambit niya sa'kin,halata sa mukha niya ang lungkot.Hindi ko alam kung bakit niya sinasabi sa akin yan,dahil ba sa naging desisyon niyang ilayo ako kay zion?

"Para sa'n?"takang tanong ko sa kanya,nanlulumo ang tingin niya sa'kin.

"I'm sorry ,dahil inilihim ko kay kuya ang tungkol sayo"sabi niya.

Napangiti naman ako,hindi ako kailangang magalit sa kanya.Alam kung ginagawa lang niya ang mas -nakakabuti,ako rin naman gusto nang ilayo ang sarili kay zion.

Dahil kahit saang anggulo tignan,hindi kami nababagay.Magka-iba kami,kung pwede lang sana.

"Hindi mo naman kailangang humingi nang tawad,desisyon ku'rin yun"sabi ko sa kaniya,ngumiti naman ako.

Pagkalabas ko ay nakita ko agad si zion at kiel nag-uusap.Nang makita ako ni kiel,agad din itong ngumiti at kumaway sa'kin.

"Leliana..."tawag niya sa'kin,mabilis naman akong nakalapit sa kanila.Tinignan naman ako ni kiel,sinusuri ang kabuuan ko.Bahagya pang nakakunot ang noo nitu,nang tumigil ang tingin niya sa suot kung damit.

"kaninong damit yan?"takang tanong niya sa'kin,tinignan ko naman si zion.

"That's mine,pinasuot ko muna sa kanya"sabi naman ni zion,tumingin naman sa'kin si kiel nang nakakaloko.Akala mo naman may nagawa akong masama,kung makatingin hahalungkatin na talaga ang kaluluwa ko.

"Okay..so ..leliana halika kana"sabi naman ni kiel at pinag buksan ako nang pinto nang kotse niya,tumingin naman ako kay zion at ngumiti.

"Salamat nga pala,isasauli ko nalang itong damit mo"sabi ko,ngumiti naman ito sa'kin.

"Okay...sige bye."sabi niya,pumasok naman ako sa loob nang kotse ni kiel,bahagya kupang sinilip si zion sa labas nang sasakyan.

Kumakaway pa ito sa'kin,habang papalayo na ako parang sumisikip ang dibdib ko.Nang simula nang ipaandar ni kiel,ang sasakyan niya.

"Babalik kana?"tanong naman sa'kin ni kiel,hindi naman ako makasalita dahil naninikip ang dibdib ko.Hindi ako makahinga nang maayos,

"Leliana?okay kalang?"nagsisimula nang mamanhid ang katawan ko,namamawis narin ako.

"kiel...sa dagat.dal..hin.mo..ko dun"nahihirapan sabi ko,akala kuba nawala nato?bakit bumalik nanaman?

"Leliana..namumutla kana"natatarantang sabi ni kiel,mabilis naman niyang pinaandar ang sasakyan niya.

Pagkarating namin sa dagat ay mabilis niya ako binuhat papalabas sa sasakyan niya.
"What's happening to you?"kinakabahang sabi niya.

Ngumiti naman ako nang pilit,sa kanya.Mabilis naman niya akong inilagay sa tubig,mabuti nalang walang tao.Napaka tago kasi nang lugar na ito,gumaan naman ang pakiramdam ko.Naging buntot narin ang paa ko,

"Wag kanang mag-alala,sige na iwan muna ako dito"sabi ko naman sa kanya,nag-aalala parin ang tingin nitu sa'kin.Kailangan kuna namang kausapin si babaylan,tungkol dito sa nararamdaman kung kirot.

"Leliana,just tell if there's a problem."sabi nito.

"Kiel,wag kang mag-aalala.maayos na ako"sabi ko sa kanya,napabuntong hininga naman ito.

"Thanks god...babalik kapa ba?''tanong niya sa'kin,nawala naman ang ngiti ko sa labi.
Babalik paba ako?para saan pa?

"maraming salamat kiel sa lahat,masaya akong makilala ka"naiiyak na sabi ko,napakasakit!

Lilisanin kuna naman ang mundong ito,sa kunting panahon nakasama ko zion.Masaya na ako ,na makasama siya.Kahit sa matagal na panahon na hindi siya kasama,para akong nanghihina at walang ibang gawin kundi ang umiyak at sinisisi ang sarili.

"Answer my question ,leliana"sabi niya,ngumiti lang ako nang pilit sa kanya.Ayaw kung sagutin ang tanong niya,dahil mahirap para sa'kin ang iwan ang mga taong napamahal na sa'kin.

"Paalam na."walang sabi-sabi ay lumangoy na ako papaalis sa gawi niya,narinig kupa ang pagtawag nang pangalan ko.Peru mabilis akong lumangoy sa ilalim nang tubig,dito ako nabibilang hindi sa mundo niyo.  

  Pumunta agad ako sa tinitirhan nang babaylan,marami akong gustongitanong sa kanya.Na labis akong naguguluhan,bahagya kupang kinatok ang pintuan niya.

"Babaylan,ako po ito si leliana.Nais kupo sanang maka-usap kayo"sambit ko,nakita kupa ang bahagyang pagbukas nang pinto niya.

"Halika,pumasok ka"sabi niya,pumasok naman ako sa loob nang bahay niya.

"May itatanong lang po ako"sambit ko

"Ano 'yon?"sabi naman niya,huminga muna ako nang malalim.

"Bakit po,sumasakit minsan yung bandang dito ko?"sabi ko sa kanya,at tinuro ang bandang bahagi kung nasaan ang puso ko.

May kinuha naman itong libro,at binuklat ito na para bang may binabasa.Tumingin naman ito sa'kin,at tinignan ang kamay ko na may suot na singsing.

"nakipag sundo kaba sa isang tao?"biglang tanong niya sa'kin,kumunot naman ang nuo ko.

"Bakit po?''nagtatakang tanong ko sa kanya,bigla nalang niyang hinawakan ang kamay ko.At tinitigan ang singsing na suot ko.

"Ang sirenang may kasunduan sa isang tao,ay nakadepende na ang buhay mo sa taong pinagkasunduan mo.Umibig kaba?"

Binawi ko naman ang kamay ko sa kanya,nang sabihin niya 'yon.Ang ibig niya bang sabihin?buhay kuna rin si zion?Umibig ngaba ako?

"Sumasakit ya'n,dahil pilit mong inaayawan kahit labag sa kalooban mo.Tama ba ako?"sabi niya sa'kin,"pareho kayo nang ate mo,ngunit nabigo siya."sabi niya,yun rin ba ang dahilan?kung bakit nawala ang ala-ala niya?Dahil nabigo siyang umibig sa isang tao?

"Ano ang maari kung gawin?"tanong ko sa kanya,lumapit naman ito sa'kin at hinawakan ang bandang puso ko.

"Unti-unti nang nagiging puso nang isang tao, ang iyong puso."sabi niya,kinuha naman niya ang suot kung kwentas.

"Bakit ,mo naman yan kukunin?"nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Hindi muna ito kailangan,kusang magiging paa ang iyong buntot kapag nasa mundo kana nang tao."nabigla ako sa sinabi niya,totoo kaya?

"pa'no nangyari yun?"tanong ko sa kanya,ngumiti naman ito sa'kin.

"Sundin mo ang idinidikta nang puso mo,wag mong pigilan"yan lang ang sinabi niya,ngunit ngayon naiintindihan kuna ang ibig niyang sabihin.

"Paalam napo,sa inyo.Maraming salamat"sabi ko sa kanya at niyakap.Sa loob nang mahabang taon,kinilala kuna siya bilang ina ko.

"Walang ano man"sabi niya,mabilis naman akong umalis sa bahay niya.Tinitigan kupa ang suot kung singsing,dahil sa kasunduan umibig ako sa isang tao.Kaya pala sa tuwing pilit kung inalalayo at tinatanggi ang puso ko na hindi siya mahalin at ibigin.Ay siya ring sakit ang kapalit sa akin,sisiguraduhin kung hindi ako mabibigo sa pagkakataon na'to.

"Zion"