12.bölüm

160K 4.4K 241
                                    

ESİLA 

Evin duvarları sanki üstüme üstüme geliyordu.En iyisi dışarda bir yürüyüştü.Hava çok güzeldi.Bizim buralar güvenliydi.O yüzden gece dışarı çıkmaya korkmazdım.Karşıdan karşıya geçip markete girdim.Su alıp çıktım.Bi banka oturup suyu içtim.

Şişeyi yanıma koydum.Ellerim kolyemle oynamak için boynuma gitmişti ama kolye yoktu.Eve çıkarken boynumdaydı ama.Onu bana Berter vermişti ama geri vermeye hiç niyetim yok.Çok sevmiştim.Ayağa kalkıp etrafa bakınmaya başladım.

Ordaaa işte.Yola doğru yürüdüm tam ortasındaydım.Kafamı çevirdiğimde araba bana doğru son süratla geliyordu.Korkudan kendimi kenara attım.Araba ani bi fren yaptı.Ama bi yere çarpmamıştı.Hala şoktayken birisinin bana seslendiğini duydum.Saniyeler sonra Berter yanımdaydı.Beni kenara çekti.

Şu an şokta olmasaydım.Onu engellerdim ama yapamıyordum.Arabayı süren adam yanımıza gelince hastaneye götürmeyi teklif etmişti.Ama Berter kabul etmemişti.Bişey olmadığını söyleyip adamı göndermişti.Etrafımızdaki kalabalığı dağıttı ve yanıma geldi.Beni kaldırmaya çalıştı.Ama ona engel oldum.

-Bırak beni!

Ayağa kalkmaya yeltendim ama yeri boylamam bir oldu.Bileğim çok acıyordu.Basamıyordum.

-Esila sadece yardım etmeme izin ver.

Kafamı salladım.Kolumu alıp boynuna attı ve beni ayağı kaldırdı.Arabaya bindirdi.

-Nereye gidiyoruz?

-Yakında bizim bi ev var

-Kendi evime gitmek istiyorum

-Anahtarın varmı?

Ceplerimi yokladım.Anahtarı unutmuştum.

-Sen benimi izliyorsun.

-Ceplerini yokladım yoktu.


Kafamı cama döndürdüm.15 dk sonra gelmiştik.Karanlık olduğundan apartmanı tam seçememiştim.Ama nedense burası bana çok tanıdık geliyordu.Eve girdik.

-Şu oda

Odaya doğru ilerledim ve kapıyı açtım.Karşıma hemen bi balkon çıkmıştı.Kalbim deli gibi atmaya başlamıştı.Azımdan nefes alıyordum.Birden çığlığı bastım.

-Aaaaaaaaaaa !

-Esila!Noldu!

Dizlerimin üstüne çökmüştüm.Berter yanımdaydı.O an,kafamda canlanıyordu.Kafamı kaldırdım ve balkona baktım.Bileğimdeki acıyı umursamayıp balkona doğru koşmaya başladım.

-Babaaaa!

-Esila dur!!1

-Babaaaaa hayırr!

-Esila dur!!

Tam aşağı düşerken beni belimden tutup kendine çekti.Havadaydım.Deliler gibi ağlıyordum.Berter beni kucağına alıp duvara yaslandı ve çöktü.Şuan onun kucağındaydım.Bir bebek gibi.Kafamı boynuna sokmuştum ve ağlıyordum.O ise saçlarımı okşuyor ve "yok birşey,geçti" gibi şeyler fısıldıyordu.O gün hayalimde canlandı.

Tenis AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin