Trail of a Single Tear (Gazellian Series #3)

Chapter 21

Chapter 21

I knew that Evan regretted to open our mind link together. Isa ito sa malaking pinagsisihan niyang ginawa sa talambuhay niya sa loob ng unibersidad, lalo na sa tuwing nasa loob kami ng klase.

Lagi ako nitong pinanlalakihan ng mata sa tuwing papasukin ko ang isipan niya at guguluhin ito habang nakikinig siya ng klase.

"Hon..kagatin mo ako."

I talked inside his mind when he's busy explaining something in front of our class. Ilang beses itong inubo sa harap ng klase.

I giggled before moving my book upward. I avoided Evan's gaze.

"Shalani Nahara.." his voice was serious as hell.

"I love you hon, go on don't mind me."

"Page sixty-eight, chapter nineteen. It was stated the whole empire of—"

"Evan, I want your fangs. I can hear the noise of the rocking chair." Inubo na naman si Evan sa sinabi ko.

"May karamdaman ka ba mahal na prinsipe? Napapansin kong napapadalas ang 'yong pag-ubo." Kumento ng propesor.

I laughed inside my mind.

"Because someone's seducing me from the back! Nahara! You little—"

"Little what?"

"Paumanhin propesor, mukhang tama nga kayo." Tumango ang aming propesor at sinabi nitong ibang estudyante muna ang mamumuno sa unahan dahil inatake ng karamdaman si Evan.

Pangisi-ngisi ako sa likuran ng aking aklat habang papalapit na sa akin si Evan.

"Seems like you're enjoying the mind link."

"I do!" masiglang sagot ko.

"Human and their little happiness."

"No, it's not the little happiness but the symbolism of our mind link. It means that I am really your mate. Ako, Evan, hindi kahit sinong bampira na isinilang sa mundong ito. It's me. A bitten vampire girl."

I smiled looking at him. Hindi nakasagot si Evan at nanatili lamang itong nakatitig sa akin.

"I want to kiss you."

"You can do more than a kiss, Prince Evan."

I enjoyed having a mind link with him, anumang oras ay pwede na akong magsalita sa kanya. He tried to disregard me at first, pero sa huli kinakausap niya pa rin ako.

Pero madalas ay bigla na lang mapapasubsob sa kanyang lamesa si Evan at tatakpan ang kanyang dalawang tenga na parang hindi niya na ako maririnig sa sobrang pangungulit ko sa kanya.

When we're having our exams, hindi na mahirap humingi ng sagot kay Evan. He's telling me everything, pero madalas ay sinersermonan ako nito sa akin isipan at sinasabing wala na daw akong natututunan.

When were done with our seatworks, I usually gave him dirty thoughts. Giving him my moaning voice while calling his name, blurting out silly words and sending images of our lovemaking.

"Ahh—E-Evan hon.."

"Hon..ahh- faster.."

"Harder hon.."

"Ahh—bite more hon..bite more.. dito pa..ah.. oh gosh. Make it hard, harder--"

Kung ano-ano na ang ibinubulong ko sa isipan ni Evan at ang pinangangalagaan nitong hairstyle ay nagulo na.