Trail of a Single Tear (Gazellian Series #3)

Chapter 34

Chapter 34

The painter, stranger, handsome prince and the lost lady

Kung bibigyan ako ng katanungan na hindi ako magkakaroon ng pag-aalinlangan sa kasagutan, ito ay ang katanungan tungkol sa kahinaan ng bawat normal na babaeng magmumula sa mundo ng mga tao.

Makikisig na mga binata.

Kislap ng kanilang mga matang nakasisilaw, ngiting nakahahalina, titig na nakakatunaw at mga bisig na nakakapukaw ng isipan, mga nilalang na mapanlinlang, hayok sa aming mga kahinaan.

Natauhan ako nang sumaging muli sa aking isipan ang kaakit-akit na mukha ni Evan, lalo na sa tuwing tinatawag ako nitong hon sa kanyang pinakamalambing na paraan.

Mas pinagmasdan ko ang prinsipeng kasalukuyang nakikipag-usap sa mga larawan at nanlaki ang aking mga mata nang makitang may pangil ito.

"Bampira!" marahas ko itong itinulak dahilan kung bakit ako ang nahulog mula sa kanyang puting kabayo.

Buong akala ko ay masasaktan ako pero naramdaman kong may kung anong sumambot sa akin at nang sandaling magmulat ako ng mga mata, isang uri ng hindi pamilyar na halaman ang gumabay sa akin.

The Prince on his white horse was now pointing his forefinger in front of my face.

"You're also a vampire, hindi niya pa ba alam?" he asked the paintings.

"She knew!" mabilis na sagot ng mga ito.

"What's with her reaction? Marahil ay nasanay siya sa mababang klase ng bampira sa loob ng unibersidad? What a pitiful creature." Muli itong bumaba sa kanyang puting kabayo.

Nawala lahat ng paghanga ko sa kanya, he's too—he's too mayabang!

"W-Who sent you here?" tanong ni Mrs. Madeline.

"The bird, the white beautiful bird. Did it ring a bell?" he faced the paintings while both of his hands were on his waist.

Nakapulupot na sa akin ang ilang ugat ng kanyang malaking bulaklak para hindi ako makagawa ng anumang kilos.

"Ah, the white bird—"

"That you scared, right? Sino sa inyo tumakot sa kanya? She told me everything."

"Wala sa amin, don't blame us. It was Circa."

"W-What?" sabat ko.

"Where is that painting?" tanong ng prinsipe.

"P-painting? She is not a painting! Kabit siya ni Evan!" nagulat ang prinsipe sa isinigaw ko.

"He got a lover?" ulit nito sa akin.

Nawala ang mga halaman na nakapalibot sa aking katawan at hinayaan ako nitong mas lumapit sa kanya.

"A lover? Circa is one of us and Prince Evan is using her to communicate with us." Paliwanag ng lalaking may mahabang binti. Tuluyan na akong natulala sa sinabi niya.

Habang nanatili nang nakakunot ang noo ng prinsipe na mukhang hindi na naiintindihan ang aming pinag-uusapan.

"She has the only ability to leave her frame, and her as the prince's lover is too impossible. Yes, she's a beauty for our painter made her so perfect with amazing body, but she is still a painting. Dahil kapag kinakagat siya ng kahit sinong bampira, isa lang ang magiging lasa ng dugo niya. Pintura." What the hell is going on?

Should I trust them? They tried to kill me if this prince beside me didn't help me.

"So the one who scared Kalla was a painting that could go out from her frame, what about her savior? The woman with fire?" pagsingit ng prinsipe.