Chapter 41

178K 10K 2.9K
                                    

Chapter 41


The Le'Vamuievos and the wiser Prince

Hindi matapos ang pagbagsak ng aking mga luha hanggang sa muli kaming makapasok sa mga buhay na larawan.

I've been trying to dry my cheeks, but I couldn't help it! Ayaw talagang tumigil ng luha ko.

"Stop crying Naha," Rosh winced in frustration. He brushed his hair before he placed both of his hands on his waist while pacing back and forth.

Ano pa ba ang hinihintay namin? The time is running inside the painting.

"Faster! Where is my horse!?" he shouted impatiently.

Halos magkagulo ang lahat ng nilalang sa loob ng painting nang marinig nila ang sigaw ni Rosh.

"Can't we just leave the horse, Rosh?" tanong ko.

Nanlaki ang mata nito sa akin na parang isang malaking kasalanan ang sinabi ko.

"No way! White horses are now rare from different empires, mahirap magpaamo ng puting kabayo, Naha. Besides I don't use different shades of horses. Puti lang ang bumabagay sa akin." He's a racist!

Lumingon muli si Rosh sa mga nilalang sa painting. "Where is my horse?!"

"Nandito na! Nandito na mahal na prinsipe!" nagmamadali ang pinakamatangkad na nilalang sa painting habang hawak ang tali na kabayo.

Rosh sighed, walk towards his white horse and caressed it with a small smile on his face. Damn his prince like ambiance.

I heard soft awes coming from the people of painting, kahit ang simpleng bata ay hindi maiiwasang pagmasdan si Rosh sa tabi ng kanyang puting kabayo. Definitely a perfect prince in every fairy tale.

"Hmm, Prince Rosh, I think the time is running." I awkwardly said.

"Are you done crying?" tanong nito. Inilahad niya na sa akin ang kanyang kanang kamay.

"Bigla nang tumigil," tipid na sagot ko.

"Great then," nang abutin niya ang kamay ko, mabilis niyang hinawakan ang bewang ko at isinakay sa kanyang puting kabayo.

Sumunod siya at sumakay sa likuran ko. "You told me that you can manipulate anything about the painting."

"It's a bit risky for it was just a newly discovered ability, Prince Rosh. We can deal about the time lapse, maaari naman namin itong isabay sa panahon sa labas." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Mrs. Madeline.

"But you told me that-" sabay-sabay yumuko sa akin ang mga nilalang sa loob ng painting.

"We apologize for the lies, we were just merely instructed."

"By whom?" tanong ko.

When Prince Rosh noticed that the paintings were not willing to cooperate or give us their answers, he lightly kicked his horse to start it from running. Hindi na kami nagkaroon ng pormal na pamamaalam sa kanila dahil ramdam ko na rin ang matinding pagmamadali ni Rosh sa loob ng painting.

"They told us that they will make the timeline the same with outside world, Prince Rosh. There's no reason for a hurry." Mahinang sabi ko sa prinsipe.

Nang marinig niya ang sinabi ko ay bahagya niyang binagalan ang takbo ng kabayo.

"Oh, I almost forgot you're same with Claret. You are not used to ride with horses, my apologies." Rosh said in his prince-like tone. Katulad ng paraan ng pakikipag-usap sa akin ni Evan kapag tinuturuan niya akong magsalita bilang isang ganap na bampira.

Trail of a Single Tear (Gazellian Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon