More than a friendship [Completed]

အခန်း ၂ (Z)

တီေလး၏ ဘုရားဝတ္ျပဳ ေၾကးစီထုသံၾကားမွ ရိန္းလည္း အိပ္ရာနိုးလာသည္။ နာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၅ နာရီခြဲပဲရွိေသးသည္။ ဟိုဘက္ကုတင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကယ္စင္က အိပ္ေကာင္းေနတုန္း။ ၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကလည္း ကုတင္ေအာက္ကို တစ္ဝက္ေလွ်ာက်ေနသည္။ က်န္တစ္ဝက္ကို ေျခေထာက္ေအာက္မွာ ဖိပစ္ထားသည္။

ရိန္း ကုတင္ေပၚမွ ထလာလိုက္သည္။ ၾကယ္စင့္ေျခ ေထာက္ေအာက္မွာ ဖိပစ္ထားတဲ့ေစာင္ကို ဆြဲယူၿပီး ျပန္ၿခဳံေပးလိုက္ရင္ ကာလနဂါးေလးက နိုးသြားမွာ ေသခ်ာသည္။ ၾကယ္စင္ အိပ္ေရးမဝရင္ နဂါးမ်က္ေစာင္း အထိုးခံရမွာမို႔ ရိန္းက ကိုယ့္ေစာင္ကိုပဲ ၾကယ္စင့္ေပၚကို ထပ္ၿခဳံေပးကာ ရိန္းလည္း တစ္ခါတည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္သည္။

ၾကယ္စင့္သြားတိုက္တံကို ဆြဲယူကာ သြားတိုက္ေဆးထည့္ၿပီး ဖန္ခြက္ေပၚ ကို တင္ထားေပးလိုက္သည္။
ေနာက္ထပ္ သြားတိုက္တံကို ဆြဲယူကာ ရိန္းလည္း သြားတိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ျပန္ထြက္ကာ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ထုတ္ၿပီး အျပင္ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရာသီဥတု သာယာလ်က္ ရွိသည္။ ရိန္းလည္း ညဝတ္အကၤ်ီကို ခြၽတ္လဲကာ အားကစားဝတ္စုံကို ျပန္ဝတ္ဆင္ၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ေျပးဆင္းလာလိုက္သည္။

"တီေလးေရ weather fine လို႔ က်ဳံးဘက္ကို ေျပးလိုက္ဦးမယ္၊ ၾကယ္စင္နိုးလာရင္ မျပန္ခိုင္းနဲ႕ဦး၊ သူ႕ကို ေပးစရာရွိလို႔"

ရိန္းက ဖိနပ္စင္ကေန Walking Shoe တစ္ရန္ကို ေကာက္ယူၿပီး ထိုင္ခုံပုေလးေပၚထိုင္ကာ ဖိနပ္ႀကိဳးကို စည္းေနရင္း တီေလးကို လွမ္းေျပာရသည္။ တီေလးက ႏွင္းဆီေတြနဲ႕ ၾကယ္ပန္းေတြကို ကတ္ေၾကးနဲ႕ညွပ္ကာ အလွပန္းအိုးထိုးေနရာမွ ရိန္းကိုလည္း လွမ္းၾကည့္သည္။

"ကဲ ..ကိုယ့္ဘာသာ သြားမွသာ သြားစမ္းပါ၊ သားသူ ငယ္ခ်င္းက သားျပန္လာလို႔ နိုးေနရင္ ကံေကာင္း"

"ဟုတ္ ဟုတ္"

တီေလးက အပ်ိဳႀကီးပီပီ ရိန္းကို ပြစိပြစိျပန္ေျပာလာတာမို႔ ရိန္းလည္း ဆိုင္ကယ္ေမာင္းၿပီး က်ဳံးဘက္ကို ထြက္လာလိုက္သည္။ က်ဳံးကို ေရာက္ေတာ့ က်န္း မာေရးလိုက္စားတဲ့ ဦးေလးႀကီးေတြပင္ အားကစားေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနၾကၿပီ။ ရိန္းလည္း ဆိုင္ကယ္ကို ထိုးရပ္ၿပီး က်ဳံးေရွ႕ေလွ်ာက္လမ္းအတိုင္း ေျပးလိုက္သည္။