4.Bölüm: Noluyor bize böyle?..

8.7K 331 20
                                    


Multi: Deniz

Eve geldim. Üstüm değiştirdim. Rahatlama amaçlı duşa girdim. Okulda yemek yemediğim için yemek yemem lazım. Hiç yemek yapasım yok. Ooff! Dışardan mı sipariş versem? Bencede. Daha fazla kendimle konuşmayı bırakıp buz dolabına ilerledim. Üzerindeki magnetleri incelemeye başladım. Dürüm sipariş versem fena olmaz. Hemen telefonumu kapıp numarayı tuşladım.

10 dakika sonra kapı çaldı. Allah'ım çok acıkmıştım. Masanın üstünde parayı aldım ve kapıya yöneldim. Kapıyı açtım. Tam poşeti alıp parayı verecektim ki poşeti çekti. Suratına baktım. Ama ama olamaz. Aras mıydı? Yok canım. Sonunda ağzımı açıp sorarcasına "Aras?" Dedim. "Eee eve davet etmiyecekmisin?" kaşlarımı kaldırıp "Ben seni niye eve davet edeyim? ver şunu açım ben." diyip elimi uzattım ama poşeti çekti.

Offf inatmıydı yahu. "Açım derken hiç çekinmedin." Neden böyle bişey söyledi şimdi bu? "Niye çekineyim?" içeri adımını atıp "Diğer kızlar olsaydı geri gönderirlerdi" dedi ve içeri geçip koltuğa oturdu. Ben donup kaldım. Sonra peşinden bende geçtim. " Diğer kızlar gibi olmadığımın kanıtı. " dedim masanın üstündeki poşete uzandım.

Koltukta otururken doğrulup "Bişey konuşmamız lazım" dedi. Poşeti açmayı  bırakıp ona bakmaya başladım " Önemli, benim için olmasada senin için. " dedi. Merak ettim doğrusu. Derin nefes alıp " Dinliyorum. " dedim. Dirseklerini dizlerine koyup ellerini birbirine sardı ve konuştu. " O gün bana boş boşa kızdın" dünden bahsediyordu. " Niye? " diye sordum. " Çünkü o fotoğrafı ben o sayfaya koymadım. " Ne? Nasıl? İnanmıyorum. " Kim koydu peki? " diye sordum.Cevap vermedi. Tekrar sordum. Yine cevap vermedi. " Aras söyle artık! " diye patladım. "Tolga... " dedi.

Dedi ama ben inanmadım. Çünkü Tolganın benle zoru yok niye yapsın ki? Arasa cevabını verdim. "İşte .. işte sen busun. Kendi suçlarını arkadaşlarına atacak kadar adisin." Dedim. Şaşkınca " Ne diyorsun Deniz? Doğru söylüyorum. Tamam fotoğrafı ben çektim ama ben atmadım. Atmam. Kimseye böyle bir şey yapmam ki sana neden yapayım? Neye inanmak istersen ona inan Deniz. "dedi. Ağayı kalktı. " Ama bu söylediklerimi unutma Tolga'ya bu kadar çok güvenme. " dedi gitti. Kafam karıştı. Doğru söylüyor olabilir mi? Olabilir. Ama olmasın. Yine yanıltsın beni. Elimdeki dürüme hüzünlü bakış atıp ısırdım.

***

Dün gece Aras'ın dediklerini çok düşündüm. Tolga'ya güvenmemem konusunda haklı olabilir. Sonuçta Tolga da Arasların grubundan. Bu kadar uyuşukluk yeter dedim ve hemen yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım.

Canım hiç okul kıyafeti giymek istemedi bu yüzden kot şort ve yarım beyaz tişört giyip saçımı topladım. Bu sıcakta saçımı açamam. Belime de siyah hırka bağladım. Yine kelebek dövmem gözüktü ama bu sefer rahatsız olmadım. beyaz adidaslarımı giyip aşağı indim.

Hemen iki sandviç ekmeği arasına bir dilim salam ve bir dilim kaşar koydum. Dolaptan portakal suyumu da çıkartıp bardağa koydum ve salona geçip televizyonun karşısında yedim. Saate baktığımda geç kalacağımı anladım ve hemen çantamı alıp arabaya atladım.

Okul bahçesine girdiğimde kimse yok. Tam parkedecektim ki karşıdan gelen biriyle  çarpıştık. Hemen arabadan indim. Karşımdaki de arabadan inince Tolga'yı gördüm.

Üstüme yürüyüşüp " Malmısın kızım sen? Görmüyormusun buraya ben park ediyorum. Sen niye yerime konuyorsun? "dedi. Bağırarak " Ben mi senin yerine konuyorum? Asıl sen benim yerime kondun! " Kolumu sıkıca tutup " Bana bak kızım bu kadar dik başlı olma, üzerler. Zaten son zamanlar sinirimi acayip şekilde bozuyosun bana canını okutma! " Kolumu çekerek " Sen mi benim canımı okuyacaksın? Dikkat et de ben seni üzmeyeyim. " diyip arabanın anahtarını ve çantamı alıp sınıfa çıktım . Derse yeterince geç kaldım. Sınıfa girince nefes nefeseydim. Hocaya bakıp "Hocam ...... geç kaldığım için özür dilerim" dedim zar zor.

OKULUN ARIZA KIZI 1Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang