19. Bölüm: Acılı Günler

3K 157 26
                                    


18. Bölüm: Kutlama Gecesi Bölüm ( Bölüm Sonu )

' Bu gece bir şey olmamıştı. Ama kim nerden bilebilirdi bu rahat uyuyacağımız son gece olduğunu? '

***

19. Bölüm: Tolga'nın Haberi

Sabah kalktığımda başımdaki ağrı beni öldürecek gibiydi. Hemen bir şeyler atıştırıp ilaç içmeliydim.

Lavobada işlerimi halledip odama geçtim. Saçımı güzel bir topuz yaptım. Ayağıma sarı çoraplarımı geçirdim. Ve pandalı pijamalarımla  aşağıya indim.

Babam yine erkenden işe gitmiş olmalıydı ki annem salonda tek Müge Anlı izliyordu.

Evet benim annem de Müge Anlı izliyordu.

" Günaydın annem. " diyerek yanına gittim ve sarıldım. " Günaydın benim bebeğim. " diyerek öptü beni. Koltuğa geçip dizine yattım.

" Anne başım çok ağrıyor ya sanki ölücem. Dişlerime vuruyor ağrısı. "

" Gece geç yattın, dün sabah erken kalktın ve bi sabah ta geç kalktın. Düzensiz yatmaktandır. Bir de en son ne zaman yemek yedin? Eğer erken yediysen de olur. Akşam hemen yattın sabahları da bir şey yemiyorsun. Ağrır tabi. " diye saçlarımı okşayarak uzun bir konuşma yaptı annem.

Anneler evin doktoru gibiydi. Anneler çocukların hayatı gibiydi. Anneler en iyi psikologlardı. Anneler şu kötü evrendeki en iyi canlılardı. Anneler en iyi hayat arkadaşlarıydı. Anneler iyi ki varlardı ve bence hep var olmalılardı. İyi ki varsın canım annem...

Gülümsedim... Sadece gülümsedim anneme. O da bana kocaman tebessümle " E anlat bakalım neymiş bu Tolga mevzusu? " diye heyecanlı arkadaş esasına büründü.

Dedim ya.

Anneler en iyi hayat arkadaşlarıydı.

Derin bir nefes aldım ve koltukta doğruldum. Annemin karşısına geçip gözlerine baktım. Gözlerindeki parıltıyla konuşmamı bekliyordu. Ama konuşamayacağımı anladığı için o başladı.

" Barıştınız mı? "

" Evet. "

Annem önceden sevgili olduğumuzu biliyordu ama babam bilmiyordu.

" Peki aranızda bir sorun var mı? "

" Hayır. "

" Tamam bebeğim. Ama bu sefer eğer tekrar ayrılırsanız kendini bu kadar çok üzme. Bence daha sorun olmaz aranızda ama sen yine de yıpratma kendini. "

" Tamam anne. Seni çok seviyorum. " diyerek sarıldım.

" Babana da söylemeyeceğim bir süre aramızda kalacak. " diye gerekli açıklamayı yapınca daha sıkı sarıldım.

Şunu unutmuşum. Anneler en iyi sırdaşlardı.

Bir süre o şekilde durunca annem benden ayrılıp " Acıktın mı? " diye sordu.

Kafa sallayınca " Tamam sen git odanı topla bende kahvaltı hazırlayayım. Emine teyzen yok bugün. " diyince odama doğru yol aldım.

Odama gelince telefonumu elime aldım.

İşte.. Ölüm bataklığı bir kaç mesaj daha...

Gönderen: ölüm bataklığı
Felakete hazır mısın? Yaklaşık 3 saat içinde, BUM! O güzel gözlerinden yaşlar sicim sicim akacak. Yazık olacak ama yapacak bir şey yok güzellik. Hayatın böyle olmasını ben istemedim.

OKULUN ARIZA KIZI 1Onde histórias criam vida. Descubra agora