Blaster POV
Nakangiti kong tinititigan ang picture na sinend saakin ni Bea kagabi. My wife is happily eating her breakfast gustong gusto ko na talagang umuwi para mayakap siya. And i really need to explain kung bakit ako biglang bumalik ng Manila.
I'm here in the airport naglalakad ako papuntang gate ng my lalaking bumangga saakin. My phone dropped.
"What the!?" I quickly pick it up.
Hahabulin ko sana ang nakabangga saakin pero nakalayo na ito.
Saka ko lang napansin na nabasag pala ang screen ng phone ko ng nakaupo na ko sa seat ko.
I don't know what this feeling is all about pero ng makita ko ang litrato ni Sunshine ay biglang hindi ako mapakali.
Inoff ko ang phone ko dahil nagtake off na ang eroplano.
When i woke up ay pababa na ng cebu ang sinasakyan ko kaya hindi na ako nag atubiling at dali dali akong lumabas para puntahan ang mag ina ko. I turn on my phone. Napakunot ako ng noo ng makita ang ilang missed calls ni Bea, Si Tito at Badj.
Masama ang pakiramdam ko dito.
Dinial ko agad ang number ni Bea nagring ito at agad niyang sinagot.
"Bea what happen?"
"S-sorry T-ter." She cried in the other line.
"Ha? Bakit ka umiiyak? Anong nangyayari!?" Natataranta kong sigaw.
"Si Sunshine, ter.. si Sunshine saka yung baby." Lalong lumakas ang iyak nito.
Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas pata maitanong kung nasaang Hospital ang mag ina ko.
Tahimik akong nagdadasal sa sasakyan.
Diyos ko, ngayon ko po kayo pinaka kailangan iligtas niyo po ang mag ina ko. Parang awa niyo na.
Naabutan ko si Bea sa labas ng ER. Punong puno ng dugo ang damit niya humihikbi siyang umiiyak sa gilid kasama niya rin ang iilang staff ng hotel halos lahat sila ay may dugo.
Nanlamig ang katawan ko. Anong nangyari? ANONG NANGYARI SA MAG INA KO?
"Bea.." halos maibulong ko iyon. Lumingon naman siya at humagulgol.
Nagmamadali akong nilapitan siya at nanginginig ang mga kamay ko habang hinahawakan siya sa magkabilang balikat niya.
"Anong nangyari? Asan ang asawa't anak ko? Asan sila?"
"Sorry Blaster, pero nalaman ni Sunshine ang dahilan ng pagpunta mo ng Manila. Galit na galit siya Ter. Ayokong makita siyang nag aagaw buhay ulit Ter!? Ayoko!" Naguguluhan akong tumingin sa kaniya.
Si Sunshine nag agaw buhay? Kailan? Bakit hindi ko alam!
"She's sick Ter, kaya siya umalis ng Manila dahil sa sakit niya. She almost died there! Ayoko ulit makita siyang ganoon!" Sobrang tagal na napaprocess sa utak ko ang mga sinasabi ni Bea. Bakit hindi ko alam? Bakit wala akong alam?
All this time I've been asking everyone kung bakit iniwan niya ako? Bakit bigla na lang siyang nawala. At kasalanan ko pala ang lahat! Simula't sapol ako pa rin ang papatay sa asawa ko ang pinakamamahal na babae ko sa buong buhay ko.
"I need to see her! I need to see my wife!" Hinawakan ako ni Bea napailing ako.
"Kailangan ko silang makita! Kailangan ko makita ang mag ina ko!" Sigaw ko papasok sana ako sa ER pero nahawakan ako ng mga trabahador nila Bea.
I kneel down and beg. "Please, kailangan ko makita ang mag ina ko. Parang awa niyo na." Nahagip naman ng mata ko ang pagdating ng papa niya kaya agad akong lumapit dito para humingi ng tulong.
"Pa!, parang awa niyo na please kailangan kong makita si Sunshine! Kailangan kong makita sila. Pa!" Wala akong pake kung marami na ang taong nakikita aking lumuluhod sa ama ng asawa ko. I need to see her now.
"Tangina mo! Blaster! Hinayaan kita na suyuin ulit ang anak ko at eto ang igaganti mo?" kiniwelyuhan niya ako.
"PUTANG INA MO! PAG MAY NANG YARING MASAMA SA ANAK KO! TANDAAN MO! MAPAPATAY KITA!" Inaawat na siya ng ibang staff ng hospital at bitbit bitbit naman ako ng mga tauhan niya.
"Pa, p-parang a-awa mo na. Ang asawa ko ang mag ina ko." Iyak ko sa sahig.
"Hinding hindi ka na makakalapit sa anak ko." He said.
Naramdaman ko ang hawak ni Bea sa balikat ko.
"You need to get out here Ter baka kung ano pang magawa ni Tito sayo."
Shit! Pano ang mag ina ko? Paano ako? Hindi ako mabubuhay ng wala si Sunshine sa tabi ko.
"Ter.." tiningnan ko ang pinto ng ER kung nasaan si Sunshine. Napaluha ako at dahan dahang tumayo. Masakit na ang mukha at mga pasang natanggap ko mula sa Daddy niya.
Pero wala iyon kumpara sa sakit na naramdaman niya. Kahit ako mismo mas gusto kong saktan ang sarili ko. I deserve this, all this years hinanap ko lang siya pero hindi ko inalam ang dahilan kung bakit niya ako iniwan.
Inihatid ako ni Bea sa labas ng Hospital. Hindi ko alam kung makakapasok pa ako dito bukas o sa mga susunod na araw. Siguradong maglalagay ang Daddy niya ng security. Pinunasan ko ang dugo sa labi ko.
Lalayo ako, pero kailangan ko munang siguraduhin na ligtas sila ng anak ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nawala ang isa sa kanila.
Mas gugustuhin ko pang ako ang mawala kaysa mahirapan siya.
Hi Guys! as much as I like IV of Spades's music (and ofcourse Ter) w/ all my heart I won't ever condone CHEATING. Some people are asking my thoughts about the issue. And here it is i will end this story as much as i can. I don't find the sense why will i continue this story anymore. Call me hypocrite or a damn fake fan. But i will not look up sa mga cheater. I'm not mad at him, I'm just dissapointed.
Cheating is cheating & it's a choice not a mistake. Temptation comes in all forms and you were given a choice to fuck it up or not and clearly Blaster chose to fuck it up so there you go. Hindi ako kampi kay ate gurl or sa gf niya. They both have mistake for biting the temptation and using the power to say shit to others. The two deserve better. AND PLEASE STOP ROMANTICIZING CHEATING and making it as a challenge or obstacle in relationship. HE CHEAT AND THAT IS A SIN.
