kasım | texting

papatya, beni hatırla*

054**: günaydın

Kâ: uyanmadım

054**: ahshsfsf  tm

Kâ: öf bugün hava berbat

054**: evet, yağmurlu

Kâ: yani berbat

054**: sevmez misin, bence güzel

Kâ: bilmem sever miyim? sana sormalı

054**: evden çıktın mı geç kalma yine

Kâ: çıkıyorum

Kâ: kalmamaya çalışılacağım, sen okulda mısın?

"Kasım bugün ev için gelecekler akşama doğru gelirsin eve olur mu, tatlım?"

"Akşamdan önce gelemem zaten de ev için derken?"

Ayakkabısını bağlarken annesinin yüzünü inceledi bir süre. Aynada rujunu süren kadın kısa bir bakış attıktan sonra Kasım'a döndü.
"Temizlik için. Hafta sonu burada değilim, ev ile ilgilenemeyeceğim."

Kasım çantasını alıp kapıyı açtı ve "tamam" demekle yetindi sadece.

"Dikkat et kendine oğlum."
Ve kapı kapandı.

Yağmur ince ince çiselerken, Kasım kapüşonunu kafasına çekip cebinden telefonu çıkardı ve gelen mesajı açtı.

054**: evet, okuldayım. okulun bahçesindeyim havanın tadını çıkarıyorum

Kâ: bu havanın tadı mı çıkarılır, hasta falan olursun sonra

054**: yo bir şey olmaz, seni Ekin mi alacak?

Kâ: o annesinin yanında bugün, otobüse bineceğim

Kâ: okula gelince yazarım bilet alacağım

054**: tamamdır

Kâ: sen de içeri girsen iyi olur, hasta olursan başında beklemem haberin olsun

054**: üff ahabwfs bunu denemeliyim o zaman? :)

Kâ: saçmalama

--
Kâ: Kelebek okulda mısın?

Kelebek: evet epeydir, neden?

Kâ: neresindesin?

Kelebek: bahçede. geldin mi?

Kâ: gelmedim

Kâ: şu anonim de oradaymış, etrafına bi baksana.

Kelebek: bahçede kimse yok, dur bakayım yine de

Kâ: sen niye bahçedesin lan

Kâ: hepiniz manyadınız iyicene

Kelebek: bankta biri var ama yine sırtı dönük bana

Kâ: o olabilir mi?

Kelebek: bilmiyorum, ondan başka kız yok buralarda odur büyük ihtimalle

Kâ: seni fark etmesini sağla, ama benimle konuştuğunu düşünmesin

Kelebek: tamam bende

Kâ: çok durmayın dışarıda hadi

Kelebek: tamam anne

Kâ: keserim dilini

--

"Kızlar içeri geçmeyi düşünüyor musunuz?"

Kardelen beden hocasının yüzünü kısaca inceledikten sonra bankta oturan kıza baktı. Kız sakince arkasını dönüp önce öğretmene daha sonra Kardelen'e baktı.

Kardelen'i görünce gözünde saklayamadığı bir şaşkınlık vardı ama hemen toparlaması uzun sürmedi. Fakat Kardelen kızın şüphelenmemesi için ona değil öğretmene bakıyordu.

"Geliyorum hocam." dedi Kardelen hızlı hızlı okula doğru yürürken.

"Hadi, Vuslat! zil çaldı."

"Tamam hocam." diye mırıldandı kız.

Kardelen okula girerken kısa bir anlığına arkasını döndü ve kızın telefonuyla uğraştığını gördü. "Bu, o." diye düşündü Kardelen. Ve sınıfa çıkarken telefonu çıkarıp gelen mesajı açtı.

Kâ: geliyorum az kaldı idare edin beni bu arada

Kelebek: onu gördüm

Kelebek: beni görünce şaşırdı ama özellikle ona bakmadığım için anlamadı, merak etme

Kelebek: adını da duydum

Kâ: söyleme adını

Kâ: o olduğuna emin misin

Kâ: nasıldı

Kâ: daha önce gördün mü onu, tanıyor muyuz

Kelebek: sakin ol kskfksfks

Kelebek: tanımıyorum, sen de tanımıyorsundur. hatta daha önce gördüğüme bile şüpheliyim. tam göremedim saçları dağınıktı ve rüzgar az biraz saklıyordu yüzünü.

Kâ: demek ki doğru söylüyormuş şimdi daha çok merak etmeye başladım

Kelebek: hoca girdi acele et

Kâ: tamam geldim sayılır

Kasım okulun merdivenlerini hızlı hızlı çıkarken sınıfının olduğu kata gelince bi ses onu durdurdu. Bir yerlerden aşina olduğu sesi duyunca kaşlarını çatıp sesin geldiği yere çevirdi kafasını.

"Bilmiyorum dedim ya anne. İstersen sen de gitme, bugün canım istemiyor. Hem zaten ellerimi biliyorsun."

Anonimin sesini duyunca kızlar tuvaletinin kapısına kadar yürüdü ve onu dinledi. Neden bahsettiğini anlamıyordu, oldukça ıslak olan kapüşonunu indirdi ve kıza kulak kesildi.

"Ne zaman gideceksin?" Kız iç çekti ve Kasım'ın anlamayacağı bir şeyler mırıldandı.

"Kasım," ardından Kenan kendisine seslenince birden sıçradı ve gözlerini sıkıca yumdu. Arkaya dönüp Kenan'a, parmaklarını dudaklarına götürerek 'sus' işareti yaptı ama anonim bunu duymuş muydu bilmiyordu. 

İçerideki ses bir anlığına kesildi ama sonra tekrar konuşunca bir terslik olmadığını anladı Kasım.

Olduğu yerden hızla doğruldu ve Kenan'ı da alıp sınıfına doğru ilerledi.

"Oğlum senin zamanlamana bitiyorum, gerçekten. Senin yüzünden rezil oluyordum lan."

"Ne bileyim abicim. Hayatımızda bir anonimin olduğunu ara sıra hatırlatsan iyi olur."