[UNICODE]
ဒုန်း....ဒုန်း...ဒုန်း...။
"Park Jimin!!!....Park jimin.... "
"တောက်!!!.....ဟျောင့်မင်းပြောတော့ရှိတယ်ဆို"
"မင်းကလည်းကွာ...ငါနဲ့စောနက ဖုန်းပြောလာတာပဲ.... ငါလည်းဘယ်သိမလဲကွ"
ကျွန်တော်နဲ့ hoseok ခု jimin တို့အိမ်ရှေ့မှာ။ဒီကောင်ဘာလုပ်နေလို့ တံခါးလာမဖွင့်တာလဲ။
"တောက်!!! "
"ဟာကွာ... ဟိုကောင်ဘာတွေနှိပ်ဆက်ထားပြန်ပီလည်းမသိဘူး"
Hoseok ရဲ့ စကားအဆုံးမှာ ဖြည်းဖြည်းခြင်းပွင့်လာတဲ့တံခါး။တံခါးရဲ့နောက်မှာ hoodie အဖြူအကြီးကြီးနဲ့ မျက်နှာမှာလဲ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့သူငယ်ချင်း Park Jimin။
ကျွန်တော် သူ့ကိုသနားလွန်းလို့ကြောင်ကြည့်နေစဉ် hoseok က မျက်ရည်တွေအဝိုင်းသားနဲ့ jimin ဆီကိုပြေးဖက်ပီး။
"ဟျောင့် park jimin... မင်းယောကျာ်းမဟုတ်ဘူးလား....ဟမ်!!! သူနှိပ်ဆက်တိုင်းခံစရာလား မင်းကွာ"
ထုံးစံအတိုင်းအပြုံးတုဖြင့် jimin။
"ကျပ်သရေမရှိဘူး နှစ်ယောက်စလုံးအိမ်ထဲအရင်ဝင်"
မျက်ရည်မကျမိအောင် ထိန်းထားရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ jimin ရယ် ။
"ထိုင်ဦး ငါ အအေးဖျော်ပေးမယ်....မင်းတို့က ကျောင်းမသွားကြဘူးလား ပထမဆုံးရက်ကို"
"မင်းကရောဘာလို့မလာလဲ "
Hoseok ရဲ့ မေးသံအဆုံးမှာ သိသိသာသာ ပျက်ယွင်းသွားတဲ့ jimin ရဲ့မျက်နှာ။
"..ဒီလိုပါပဲ ငါ ခေါင်းနည်းနည်းမူးနေလို့။"
ကျွန်တော် သည်းခံနိုင်စွမ်းတွေကုန်ဆုံးသွားတဲ့အဆုံး...မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ jimin ရဲ့ နားသို့ လျှောက်သွားပြီး နည်းနည်းလျှောကြနေတဲ့ သူရဲ့ အကျီ°ကို ပခုံးကျော်ကျော်ထိ ဆွဲချလိုက်တော့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ခါးပတ်ရာနဲ့ သွေးစို့နေတဲ့ ဒဏ်ရာတွေ ။
"အာ့"
"ဒါတွေကရော ဟမ် park jimin !!! ...မင်းကွာ နည်းနည်းလောက်ပဲဖြစ်ဖြစ်အသိစိတ် ဝင်စမ်းပါ "
YOU ARE READING
Pain Of LOVE
FanfictionBoth ZAWGYI & UNICODE are available |Taekook| |Yoonmin| my very first creation ♡
