My Husband, My Enemy[COMPLETE]

My Husband, My Enemy

Chapter 14.

---------

Dweynn Pov.

Kunot noo ko silang tiningnan lahat. Gulat din ako ng hindi nakisali si Chris at Vexlhord sa pag-iingay. Seryoso lamang sila na nakatingin sakin. Para bang may sinasabi sila sakin using their expression. Dre, hindi ako nakakaintindi ng ganyan.

Muli kong binalik ang tingin kay Vein na ngayo'y nakangiti padin.

Nginitian ko naman sya pabalik at dumako na naman ang tingin ko sa bulaklak. Red roses huh?.

"Para sakin yan?" nakangiting tanong ko. Huwag kayong maniwala mga people, plastik yang ngiting yan. Made in china.

"Oh sorry." lumapit sya sakin saka bahagyang inabot sa akin ang bulaklak. "For you." mabilis ko naman itong kinuha.

"Thanks." nginitian ko sya saka naglakad ako papunta sa upuan ko. Well, hindi naman sa bastos ako, sadyang ganon lang talaga. Nasa akin na ang bulaklak, so ano pa gagawin nya maliban sa pagbigay? Mag-eemote-tan kami. Kaloka.

Sumunod naman si Niette sakin at umupo sa tabi ko.

"Hey, ang harsh mo kay Vein."

Tiningnan ko sya at tinaasan ng kilay.

"Hindi yun harsh. Sadyang ganon lang ako. Saka sige nga, ano ba dapat gagawin ko?" i asked her na parang hinahamon sya. Ngumuso sya saka blangkong tiningnan ako. Oh diba, hindi ka nga nakasagot eh.

"Kahit na.. Dapat sincere ka sa pag thank you sa kanya. Look, sincere sya  kanina. " napaikot ko ang eyeballs ko. Duhhhhh! Bakit hindi nalang ikaw maging ako!. Mas kire mo pa.

"Ikaw nalang kaya maging ako, para naman magagawa mo lahat ng mga sinasabi mo." i said.

After a couple minutes, dumating ang unang guro namin. Which is, statistic teacher. Well, ang masasabi ko lang naman. I THIS TEACHER. why?! Aba, malay ko. Ayoko lang talaga sa kanya. Masyado syang masungit. Unfair na teacher. Feeling principle. Feeling may-ari ng school. At higit sa lahat.. PABIDA sya. SIPSIP.

"Good morning class." nakangiting bati nito samin. Note nyo ang SARCASTIC smile nya. Like eww! Hindi bagay.

Kami namang mga masunurin. Tumayo kami para gumalang. Though, hate ko sya pero  hindi padin mapapalitan... Teacher ko pa din sya UNFORTUNATELY.

"Please take your seat." umupo din kaming lahat ng sabihin mya iyon.

Here we go again. Draw a normal curve then find the critical value. Like Duhhhh!!! WHATEVER she talking about. Memorize conducting hypothesis testing. Use the Z-test formula or T-test formula. Choose the level if significance. Find the P-value and so on... Gaadddddhhhhh!!!!!

Ang daming chichibotchira nila. Eh bakit? Pagbumili kaba sa tindahan ng sabon, tatanungin ka ng tindira na "compute the test-statistic bago mo makuha ang sabong bibilhin mo." Sus! Kung may ganyan lang na nag-eexist, baka interesadong-interesado ako sa math ngayon.

Pero wala yan eh. Masuklian kalang. TAPOS! walang problema! Sibat na!.

Dahil wala akong planong makinig. Kumuha ako ng isang pirasong rosas tsaka pinagtatanggal ang mga petals nito isa-isa.

Habang bese ako sa own business ko. Bigla may kumalabit sakin. Si Vexlhord. Nilingon ko naman sya.

"What?"

"Pwede ba kitang maka-usap mamaya?. Kahit saglit lang."

Tumango ako bilang pag-sang-ayun.

"Oo ba. Kita nalang tayo sa School park mamaya. 1:30." Sabi ko. Ngumiti naman ito saka tumango.

"Thanks." tinanguan ko na lamang sya. Ano naman kaya pag-uusapan namin? Importante ba? Maybe..

---------