My Husband, My Enemy[COMPLETE]

My husband, My enemy

Chapter 19

----------

Dweynn Pov.

February 14, 20**

"Dweynn! Bilisan mo na dyan!. Its already time. Hindi na naman tayo makakapasok sa first subject natin. Bilisan mo na dyan." tawag sakin ni Vein mula sa labas. Yan magtiis ka men. Hindi ko na sya sinagot.

Its already time na daw pero ala 6 y medya pa. Baka naman may ibang pinagkaabalahan doon? Malanding lalaki.

Nagsoot na lamang ako ng sapatos at pagkatapos ay lumabas na.

Nakakamatay na yung tingin nya sakin. Para bang anytime taychi na ako.

"Madame, ang aga nyo po. Hindi ako naghintay ng matagal. Ang saya isipin, sarap mo lang ihambalos dyan sa daan." sarkastikong sabi nya sakin pero hindi na yun sarkastiko ang huli. Masamang lalaki.

Inirapan kona lamang sya saka sumakay na passenger ng sasakyan nya.

Kaagad din naman nyang pinaandar ang sasakyan.

"Tumawag sakin ang Mommy mo, nanghingi ng tawag." pagputol nya ng katahimikan.

Nagtaas ako ng kanang kilay."

"She's not my Mom."

"Mama mo parin yun dweynn."

"Sya ba nagpalabas sakin? Diba hindi, so hindi ko sya mama. "

"Sya ang nagpalaki sayo. Nagpakain. Nagpaaral. Minahal ka naman bilang anak."

Hindi na ako sumagot don. Tumingin na lamang ako sa bintana ng sasakyan nya at pinagmamasdan ang mga magagandang gusaling nadadaanan namin.

A few minutes, nakaratin na kami sa paaralan. Hindi ko na hinintay si Vein na pagbuksan ako, kusa nalang akong lumabas ng kotse nya.

As usual, bulong-bulongan na naman. Ang daming chismosa! Hirap mawala-wala!

" Give me your bag. I can handle it." ngumiti ako sa kanya saka binigay ang bag ko. Ngumiti naman sya pabalik sakin.

"Thanks."

Habang naglalakad kami papasok ng hallway ay pinagtitinginan kami ng mga studyante. Yung iba, okay lang. Yung iba, nakangiti. Yung iba naman pinatay na ako sa isip nila. Syempre isa lang masasabi ko. Wala akong paki.

"Huwag mo na silang pansinin. Focus kalang sakin." nakangiting aso sya habang sinasabi iyon. Kay kapal ng mukha mo binata.

"Tsk! Isang linggo pa nga lang mula noong binigyan kita ng chance, pero ang jeje mona. Nakakaeww, Vein."

"Its okay para sayo.Baby mylove so baho." sabi nya sakin saka humalakhak.

"Fuck you!"

"Oh sure, kelan ba? Mamaya?"

Malakas ko syang hinampas sa balikat dahilan para dumaing sya.

"Ayy ang sakit non babe hah."

"Babe mo mukha mo. Tayo ba? Tayo?"

"Not now but soon or maybe later."

Tsk. Tanging sagot ko lamang sa kanya. Bahala sya sa buhay nya. Ang corny na nya masyado.

Kakapasok ko lang ng classroom pero napahanga na ako sa design. Wow! Puro red lahat. May magpropropose? Ang ganda ng designs. May nabitay na kulay pula na balloons saka yung iba nakalatag lang sa gilid ng sahig. Malawak ang gitna, may mga petals ng roses ang nakakalat sa sahig, may pula, puti at pink. Sa center ay may isang malaking----este napakalaking baquet of roses na nakalatag lamang sa sahig.

"Nagustuhan mo ba?"

O_______O

Halos tumigil ang paghinga ko ng marinig ang boses ni Vein sa likuran ko. Napakalakas ng tibok ng puso ko ngayon. Hindi nato normal mga pre. Iba nato.

Nilagpasan nya ako saka kinuha ang malaking baquet ng rosas at nakangiting lumapit ito sakin at binigay iyon. Nanginginig kung kinuha iyon.

Para sakin ba talaga lahat to? Sya ba talaga gumawa nito?

"Misis, sagutin mo naman tanong ko. Nagustuhan mo ba? " dahan-dahan ko syang tiningnan saka unti-unting ngumiti. Tumango ako ng paulit-ulit.

"Yes, napakaganda. Ikaw lahat gumawa nito? Walang tumulong?" tanong ko

"Tinulungan ako ng mga kaibigan ko."

Binaba ko ang dala kung bulaklak saka mabilis na niyakap sya. Gusto ko na ba sya? O baka mahal na?. Aalis ko na ba ang moto ko? Bahala na.

"Thank you so much, husband."

"Your always welcome, wife. Happy Valentines to you and i love you."

Napangiti ako.

"I like you too, husband." sagot ko.

The enndddddd
--------------

Author: ganun ako ka-OA gumawa ng story. Pabitin lang... Pero thankyou sa nagbabasa, mahal na mahal ko po kayo..

Next epilogue.

Please VoTes!!!!!!!!!!