Hatırla Sevgili(Yıllanmış Aşklar Serisi-1)||Bazı Bölümleri Düzenlemeye Alındı

HS Bölüm 8

(Multimedia: Hilal'in balo kombini)
********************
(Günümüz/4 gün sonra)

Eftalya

Aklım allak bullak olmuştu düşünmekten. Yine bölük pörçük şeyler hatırlıyordum ama hâlâ bu hikayenin sonunu bilmiyordum ya da bana bu denli aşık olan o adamın şimdi nerede olduğunu.

Dört gün önce bana yolladığı fotoğrafa bir daha baktım. Arkasında yazanları tekrar tekrar okudum. Tamam, ilk tanıșmamızı hatırlıyorum, güzel günlerimizden bazılarını da öyle. Hâlâ bu hikayenin sonuna dair en ufak bir fikrim yoktu.

Her zamanki işlerimi yaptıktan sonra, günlüğü ve fotoğraf albümünü alıp bahçeye geçtim. Bahçede duran kamelyada oturdum ve albümü incelemeye başladım.

Aldığım albümün kapağı toz pembe renkteydi. İçindeki fotoğraflara baktığımda, Engin ile olan bir sürü romantik anılarımın resimleri vardı. Her karede parmağımda duran o yüzüğü görüyordum. Üzerimdeki șık elbisenin, bana gönderdiği fotoğraftaki ile aynı olduğu dikkatimi çekti. Albümü masaya bıraktım ve günlükte ufacık bir ipucu aramaya çalıştım.

Bulmuştum da... Bu fotoğraflar, Engin ile olan nişan törenimize aitti. Ancak o günden önce hatırlamak istediğim çok şey vardı. Ailelerimiz bizden ne saklıyordu? Hilal ve Murat'ın hikayesi mutlu sonla bitmiş miydi? Engin ile bunca zaman birbirimizden ayrı kalmamıza ne ya da kim sebep olmuştu? Öncelikle bunların cevabını öğrenmeliyim...

Peki ama bunu nasıl yapacağım? Acaba günlükleri biraz daha karıștırsam, aradığım cevapları bulur muyum? Biraz düşündükten sonra omuz silkerek yerimden kalktım ve tüm günlüklerin olduğu kutuyu bulmak için eve geri döndüm. Yalnızca 4 günlüğün kapağında başlık vardı. Dördünün de başlığı aynıydı.

"Pürsevda"

İlk günlüğün ilk sayfasını açtım ve okumaya başladım.
**** **** **** **** **** **
Özel Bölüm: Pürsevda

(Balo akşamı)

Hilal

Balonun olduğu akşamı dün gibi hatırlarım, annem yine bana gelmeye hevesli görücüleri anlatıp duruyordu ve artık kafam daha fazlasını kaldırmıyordu. Bir yandan da, özenle seçtiği haki yeşil tonlarındaki elbisemi giydirmekle meșguldü. Abim evden çıkar çıkmaz annem hazırlanmam için beni odama çıkarmıştı, beni de o baloya yollamaya pek hevesliydi.

Annem elbisemi giydirdikten sonra, saçlarımı șekillendirdim. Annem yonca şeklinde takılar seçmişti benim için. Severek taktım. Maskemin ipleri de dikkatlice bağlandığında artık hazırdım. Balonun yapılacağı mekana gittiğimde, abimin beni görmesinden çekindiğim için arka masalardan birine geçtim.

Neyse ki yanındaki güzel kızla ilgilenmekle meșguldü. Dans edenleri izlerken, sanki anlașmıșız gibi yeşil tonlarındaki takımı ve ona uyumlu maskesi ile yanıma bir yabancı yaklaştı.

"Merhaba, size eşlik etmemde bir sakınca var mı?"

"Hayır, sanmıyorum."

"Bunu duyduğuma çok sevindim. Aslında böyle davetleri sevmem."

Gülmeden edemedim. Çünkü yanımdaki adamın hiç de zorla getirilmiş gibi bir hali yoktu. Belki de gizliyordu. Gözlerimi hafifçe kısarak şüpheci bir tavır takındım.

"Sakın buraya validenizin zoru ile geldiğinizi söylemeyin, hayatta inanmam."

"Neden inanmazsınız?"