Hatırla Sevgili(Yıllanmış Aşklar Serisi-1)||Bazı Bölümleri Düzenlemeye Alındı

HS Bölüm 9

Engin

Hâlâ Eftalya'mın bana dönmesini bekliyordum. Üstelik yaşananlarla ilgili sorulara da cevap arıyordum. Neyi öğrenmişti, neyin peşine düşmüştü ki o kadar hızlı bir şekilde araç kullanıyordu? Onu bulduğumda ağlamaklı bir ifadeyle yalan söylediklerini sayıklayıp durmuştu. Yalan söyleyenler kimdi? Onu üzmeye ben kıyamazken onu kim paramparça etmişti? Bunu düşünüp durmaktan, kafamda dönen sorulara cevap aramaktan aklımı kaçıracak raddeye gelmiştim.

Yine bütün bunları düşündüğüm bir gündü kapım çalındığında. Heyecanla koşup kapıya baktığımda karşımda duran kişiyle donakaldım.

Eftalya'ya çok benzeyen bir kadın karşımda duruyordu. Ne tepki vereceğimi düşünürken, karşımdaki kadın sessizliği bozdu.

"Merhaba, Engin bey. Ben Erva Mahur Ülgen. Eftalya'nın ikiziyim. Kendisiyle görüşmem mümkün mü acaba?"

Dedikleri, şaşkınlığımı ikiye katladı. Eftalya'nın bir ikizi mi vardı? Peki neden soyadı farklıydı? Acaba bunun Eftalya'nın söyledikleri ile bir ilgisi olabilir mi? Erva hanımı içeri buyur ettim. Belki de aradığım cevapları verebilirdi.

"Ne yazık ki ikiziniz korkunç bir olay sonrası hafıza kaybı yaşadığı için burada değil."

"Demek öyle. Peki, eşi olduğunuz için sizinle de konuşabilirim sanıyorum. Zira anlatacaklarımı henüz ben bile hazmedebilmiș değilim. O yüzden bu durgun tavrımı mazur görün."

"Sizi anlıyorum, Erva hanım. Buyrun lütfen. Anlatacaklarınızı merakla bekliyorum."

"Her şey bizim dünyaya geldiğimiz gün başladı. 18 Ekim 1961 tarihinde İstanbul, Șișli'de dünyaya geldiğimizde ailemizi büyük bir tehlike bekliyormuş meğer... Biz ise o tehlikenin içine doğmușuz."

"Ne gibi bir tehlike?"

Erva hanım sıkıntılı bir şekilde iç çekti ve anlatmaya devam etti.

"Aile içinde ve akrabalar arasında miras kavgası devam ederken, bizim dünyaya gelmemiz, bütün planları alt üst etmiş ve miras, değiștirilen vasiyetname ile bize bırakılmıș. Tabii bu durum akrabalarca hiç hoş karşılanmamıș. Özellikle de dayım tarafından. Kendisini tanırsınız aslında. Altan Bozoklu."

"Duyduğum isimle donakalmıștım. Altan bey aslında Eftalya'nın dayısı mıydı? Bunca zaman sevdiğim kadının bir yalanla yașamasına mı tanık olmuştum ben?"

Bu gerçek beni mahvetmeye yetmiști. Yine de bütün hikayeyi öğrenmek zorundaydım.

"Engin bey? İyi misiniz?"

"İ.. İyiyim... Devam edin lütfen."

"Dayım, ikizimi benden koparmakla kalmadı. Vasiyetname ile oynayıp, hakkımız olanı da kendi üzerine aldı. Eftalya'nın mirastan pay alamaması için de evlenmesi gerekiyordu."

"Bunun için de beni kendi tuzağına çekti..."

"Maalesef. Ancak siz öğrendiğim kadarıyla birbirinize deliler gibi așıktınız ve bu tuzaktan Eftalya'nın haberi yoktu. O yüzden evliliğinizin bu gerçeklerle yıkılmasına müsaade etmeyin."

"Buna asla müsaade etmeyeceğim. Zaten Eftalya'nın bana olan duygularından hiç bir zaman şüphe duymadım."

"Bunu duyduğuma çok sevindim. Sanıyorum ki Eftalya hafızasını kaybetmeden önce bu gerçekleri öğrenmiş olmalı."

"Olabilir. Aklıma başka bir ihtimal gelmiyor."

"Son bir şey daha. Sanırım size düzenlenen saldırının kim tarafından yapıldığını da biliyorum."