Really now?

4.2K 64 0
                                    

THIRDY 🐢

"The number you have dialed...."

I think I overdid calling her, haha. Figured her phones dead by now. Sorry baby but I mean it. Haha. I saw her car in the garage so it means andito siya talaga. I parked behind hers.

"Thirds!!"

"Thirdy!!"

Magkapanabay na sabi nina Tito at Tita. Then they both smiled at me. Kakapasok ko lang ng main door ng nasa punong hagdan na silang mag asawa.

"Gandang hapon po ulit Mr and Mrs. de Leon." Nakangiti kong bati.

"Hahaha ikaw talaga, May usapan ba kayo ni Bea?" Tita, sunod beso.

"Meron yan hon, yang dalawang iyan pa? Isang buwan ding walang kitaan. Kita mong wala pang isang araw nakadalawang dalaw na dito sa atin itong si Thirds." Tito, haha. Nagjojoke na naman ito.

"Hahahah!"

Napakamot ako ng ulo. Paalis yata sila.
"Kanina kopa pong tinatawagan kaso dipo sumasagot, tulog papo yata."

"Maybe hijo, hindi pa bumababa eh mula nung umalis kayo ni Dani."

Yun na nga. Okay mag aantay nalang ako kesa babalik ulit mamaya.

"Pwede po bang antayin ko nalang po magising? Sa may duyan po muna ako...dito lang po talaga ngayon ang punta ko." Nahiya akong konti. Lol, kelan pa Thirds.

Nangingiting Itinaas ni tita ang kamay saying, "Itong batang ito, nahiya pa. Are you guys going somewhere ba?"

"Depende po mamaya kay Beatriz tita. Alam niyo naman po iyon, minsan tamad, minsan sobrang sipag."

"Naku tama ka diyan." Natatawang sabi nito.

"Alright, we better get going hon. We don't wanna be late, don't we?" Sabi ni tito kay tita, then he faced me and tapped my back. "You can go upstairs young man, you both know the rules."

"Yes po." Memorized po ng sobra.

"Anyway, nabanggit na namin nung dumating siya na may lakad kami so alam na niya...." Tito, hinawakan na sa kamay si Tita.

"Sige Thirds hijo, mag ingat kayo if ever lalabas kayo okay?" Bumeso pa ulit si Tita.

"Kayo din po, ingat po and marami pong salamat."

——-

She was sleeping soundly under her thick blanket when I entered her room. A month of not being with her, nakakamis masyado. Awwe I sounded clingy, but that's fine. I looked around and andun padin sa gilid ang kanyang luggages. Yung backpack lang nito ang bukas at nakahang ang charger ng phone. I saw her phone and chinarge ito sa study table. Without any fuss I placed the paper bag in her chair and carefully laid down beside her, caressing her face with my own eyes.

"Ganda mo talaga miss. I missed you. Mahirap pala pag LDR, baby."

I told myself not to sleep and just stare at her until she wakes up but I did. Because when I opened my eyes, I met hers. The most beautiful eyes I've ever seen, my own chinita.

She smiled and I died...joked.

...so lovely.

"Hey handsome!" Nakangiti nitong bati.

"Hey beautiful!" I smiled at her too.

Then she pouted. "Sorry I didn't hear you calling. What time you came in here?"

The way we want to  ( thirbea )Where stories live. Discover now