Luha
poetry📝
time: 12:28am⏰
date: 02-13-19
Sa bawat pagpatak ng aking luha,
sakit ang aking nararamdaman!
Sa bawat pagpatak ng aking mga luha,
hinagpis ng aking nakaraan ang aking naaalala.
Sa bawat pagluha ko,
ikaw! ikaw ang laging dahilan kung bakit ako lumuluha!
Ikaw! ikaw ang may kasalanan kung bat ako lumuluha!
Umiiyak?, Lumuluha?,
bawat pagluha ko, ay alaalang naaalala.
Ngunit sa bawat pagluha ko,
Ay masasayang alaala, malungkot na pangyayare, at sakit ng aking nakaraan
Ang alaala ay kelan man ay di na maibabalik.
Gusto ko mang ibalik ang ating nakaraan ay,
Hnd na mangyayare, Hnd ko na magagawa!
Dahil nakaraan na iyon,
Hnd na pwedend ibalik pa muli,
Hnd na pwedeng halukayin ang malalim na lupa.
Na punong puno ng alaala...
Punong puno ng masasayang alaala,
MasaSAYANG! tama!
sayang ang lahat ng pagod, sakripisyo,o pinagsamahan.
Dahil hnd rin naman magtatagal,
Wala naman kasing permanente sa mundo!
Hnd natin maiiwasan na di tayo iwan,
Hnd natin maiiwasan na di tayo umiyak.
Iiyak sa maling tao?!
Iiyak sa pinakamamahal natin,
(Kahit na alam nating pinipilit lang natin na may nararamdaman sila saatin kahit na wala!)
Gumising ka! Hnd tayo nararapat sa malungkot na nakaraan!
Malilimutan mo rin siya,
Hnd lang siya ang tao.
May nararapat sayo!
Kaya tumigil ka na jan,
Iyak ng iyak kahit na wala ring kwenta!, walang silbi,
Ano ba ang magagawa ng iyong mga luha?
Kundi Wala na.
By; Jeon Chanel Nix Isles💕
