Branded Series Book 1: Mary Grace (COMPLETED)

CHAPTER 15

A/N: Dahil baka di ako maka-update sa friday, ngayon na lang 😂😘

TAHIMIK LANG na nakaupo si Mary Grace sa sofa, kaharap ang mama ni Keith. Nakatitig lang din ito sa kanya at parang sinusuri siya mula ulo hanggang paa. By the way she looked at her, she can feel that Keith’s  mom dislikes her.

“I don’t like you.” Anito sa walang emosyong boses.

Napalunok siya. “Ahm- sorry po. I know you will dislike me. Hindi pa naman po kasi tayo nagkakilala pero heto, magkasama na kami ni Keith, at may anak pa.”

Parang kinukurot ang puso niya hindi dahil sa ayaw nito sa kanya, kundi dahil sa nagsinungaling sa kanya si Keith.

Ilang beses niya itong tinanong, ilang beses din itong tumanggi. Kaya nasasaktan siya.

“Pinikot mo ang anak ko.” Wika ulit nito.

Nag- angat siya ng tingin at sinalubong ang mga titig nito sa kanya. “Sorry po. Pero hindi ko po pinikot ang anak niyo, ma’am. Oo nabuntis niya ako noon, pero ngayon lang po kami nagsama.”

Tinaasan siya nito ng kilay at akmang sasagot pero hindi iyon natuloy dahil napabaling ang tingin nito sa hagdanan kung saan pababa si Kei.
Hinagod din nito ng tingin si Kei.

“May bisita po pala tayo, Nay.” Anito at yumakap sa kanya mula sa likod ng sofa.

“Mama siya ng tatay mo.” Sagot niya sa anak.

Nanlaki ang mga mata ng anak niya. “Whooaaah! May isa pa akong lola!”

Agad itong lumapit sa mama Keith at niyakap ito. “Good evening po!” Masayang bati nito at hinalikan nito sa pisngi ang ginang na mukhang nagulat.

“Good evening. You’re Kei?” Walang emosyon na tanong nito sa anak niya.

Nakangiting tumango ang anak niya. “Opo. Ako po si Marie Kei. Kayo po, ano po ang name niyo? Hindi po kasi nabanggit ni tatay ang pangalan niyo.”

Pagak itong natawa. “Of course, he won’t. My name is Elizabeth.”

“Nice meeting you po.” Ani Kei.

Tipid na ngiti lang ang sagot nito. Halatang ayaw nito sa anak niya.

“Kei, matulog ka na.” Utos niya sa anak.

Sumimangot ito. “Pero hindi pa po tumatawag si Tatay.”

“Gigisingin kita kapag tumawag siya. Sige na. Go, sleep.”

Bagsak ang balikat na naglakad ito patungo sa hagdan. “Good night po, Nay.” Binalingan nito ang mama ni Keith. “Good night po.” Tuluyan na itong umakyat.

“Hindi kamukha ng anak ko ang anak mo. Are you sure that it’s my son’s daughter? I mean, lahat sayo.” Parang nang- uuyam na tanong nito.

She felt insulted, alright. But she kept calm. Alam niyang sinusubok lang nito ang pasensiya niya.

“Maaga man po akong nagbuntis, alam ko pong si Keith ang ama ng dinadala ko. Kasi si Keith lang po ang lalaking gumalaw sakin. He’s my first. And hopefully, my last.”

Mapakla itong tumawa. “So, sabi mo nasa US ang anak ko. Bakit hindi man lang niya ako tinawagan.”

Hindi niya sinabi dito ang dahilan ni Keith. Dahil maski siya, gulong- gulo. “Hindi ko rin po alam. Sabi lang niya it was business.” That’s a lie.

Gusto niyang malaman kung bakit nagsinungaling sa kanya si Keith. Pero hindi niya ipapaalam sa ginang na nagsinungaling sa kanya si Keith. Lalo lang itong matutuwa. Ayaw pa man din nito sa kanya.