disclaimer: géén fanfiction!
Wanneer de vijftienjarige Owen uit liefdesverdriet begint te schrijven vult hij zijn schetsboeken, die gewoonlijk volstaan met schetsen en portretten, met songteksten om zijn ex te vergeten. Door vreemd toeval belanden d...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Owen weet niet hoe snel hij zijn moeder duidelijk moest maken dat we gewoon vrienden zijn. Zijn moeder noemde me gewoon Owen's vriend, dat kan letterlijk alles betekenen. Waarom koos hij er dan voor om de mogelijkheid dat hij homo is keihard te verwerpen?
God, dit maakt me woedend. Hij kan niet het ene moment mijn hart op hol laten slaan door te zeggen dat dit een date is, om het vervolgens keihard met een hamer tot moes te slaan door tegen zijn móéder te zeggen dat ik slechts een vriend ben. Als iemand het niets zou boeien op wie je valt, zou het wel je moeder zijn.
Gelukkig praat de moeder van Owen onverstoord door, dus heeft ze niet door dat ik op het moment eigenlijk vrij geïrriteerd ben.
'Dus daarom zit deze deuk hier in de muur,' hoor ik Rebecca, de moeder van Owen ineens zeggen. Shit, ik heb helemaal niet opgelet.
Ik lach een beetje ongemakkelijk. 'Grappig verhaal,' gok ik maar.
'Iets minder grappig voor de vijfjarige Megan, die lag drie dagen in het ziekenhuis door haar hersenschudding.' Oeps, verkeerd gegokt. Gelukkig lacht Rebecca luid. 'Ja, onze Megan heeft een hard hoofd.'
Op dat moment komen Megan en Ellie de woonkamer binnen gelopen. 'Mam, stop alsjeblieft met me voor schut te zetten,' kreunt Megan beschaamd. Ellie kijkt me nog steeds met haar grote ogen aan, alsof ze niet kan geloven dat ik hier in haar woonkamer zit. Eigenlijk best vervelend, gezien het feit dat ik gewoon maar een normale jongen ben. Afgezien van het feit dat ik wereldberoemd ben dan.
'Ik hoop dat je van vlees houdt, Ridge. Mijn vrouw houdt ervan om uit te pakken als Owen weer eens thuis komt,' zegt Sean, Owen's vader. Met een liefdevolle blik kijkt hij naar Rebecca. In mijn ooghoek maakt Megan een kotsbeweging. Ellie stoot haar streng aan.
Ik kijk rond in de gezellige woonkamer. Veel fotolijstjes met foto's van vakantie en beeldjes vullen de kasten op. Kennelijk zijn ze een groot fan van herinneringen meenemen van vakantie.
'Gefeliciteerd, mam,' hoor ik Owen ineens achter me zeggen. Verbaasd draai ik me om en zie dat Owen Rebecca omhelst. 'Ik heb nog geen cadeau voor je meegenomen, maar dat komt er nog aan.'
'U bent jarig?' vraag ik. Rebecca knikt en ik trek subtiel mijn wenkbrauw op naar Owen. Waarom heeft hij dat niet gezegd?
'Je mag wel 'je' zeggen, hoor. Maar ik hou niet zo van mijn verjaardag, dat herinnert me er alleen maar aan dat ik niet voor eeuwig dertig kon blijven.' Rebecca lacht. Megan springt op en heeft duivelse pretlichtjes in haar ogen.
'Je moet even zien wat mijn vader voor mijn moeder heeft gekocht, Ridge.' Rebecca slaat haar handen voor haar gezicht en zucht diep. Aan mijn hand word ik meegesleurd naar de keuken, waar een bord hing met de tekst 'why am I getting older and wider instead of older and wiser?'.
Ik schiet in de lach en Sean klopt zijn vrouw op haar rug. 'Zie je, jij hebt gewoon geen humor. Ridge vindt het ook grappig.' Wijselijk houdt Rebecca haar mond, maar ze rolt wel met haar ogen.
