3o

1.5K 77 11
                                    

Παραμένω σπίτι της Σταυρούλας για μεσημεριανό. Θέλει να περάσουμε τη μέρα μαζί. Δεν έχω πρόβλημα αν αυτό θα την κάνει να νιώσει καλύτερα και να έχει καλή ανάμνηση φεύγοντας...

Θα μαγειρέψει γεμιστά.
Τα αγαπημένα μου.

Ωστόσο, για να μην με έχει μέσα στα πόδια όπως μου είπε, να βγω να πάρω κάτι πράγματα που χρειάζεται.

« Ορίστε, εδώ είναι η λίστα με αυτά που θέλω. Αν δεν βρίσκεις κάτι ή έχεις οποιαδήποτε πρόβλημα, πάρε με τηλέφωνο. Να προσέχεις στο δρόμο. » λέει καθώς μου φτιάχνει την ζακέτα και μου δίνει ένα φιλί.

Για να δούμε λοιπόν...

Ρούχα από το καθαριστήριο...
Κολώνια...
Σκουλαρίκια κρίκους...
Ψωμί...
Κουλουράκια...
Και... " Φάε κάτι στο δρόμο γιατί μέχρι να γυρίσεις θα πεινάς, θα πέσεις με τα μούτρα στο φαγητό και μετά θα βαρυστομαχιάσεις. "

Χαμογελάω και μπαίνω στο ασανσέρ να κατέβω κάτω, να ξεκινήσω.

Έχει μπόλικη κίνηση.
Αύριο θα περάσω απέναντι.

Τελικά σταματάει ένα αμάξι και με αφήνει να περάσω απέναντι. Κάνω νεύμα "Ευχαριστώ" και περνάω.

Έχει ωραίο καιρό σήμερα.
Ο ήλιος λάμπει, τυφλώνει τα μάτια σου αν κοιτάζεις πολύ ώρα.

Ο κόσμος φαίνεται τόσο χαμένος...
Όλοι τρέχουν, τρέχουν...
Τι προσπαθούν να προλάβουν;

Δεν καταλαβαίνω.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα.

Βέβαια να μου πεις, ο καθένας έχει μια ζωή γεμάτη προβλήματα.
Όλοι κοιτάζουν τους εαυτούς τους.
Δεν υπάρχει αλληβοήθηθεια.

Γιατί είμαστε έτσι;
Γιατί υπάρχει ο φόβος που κυριαρχεί;

Γιατί τόση κακιά;

« ΠΡΟΣΕΧΕ! » ακούω μια κοπέλα να φωνάζει και με τραβάει από το χέρι.

Βγαίνω από τις σκέψεις μου και συνειδητοποιώ ότι θα με πάταγε αμάξι.  « Ευχαριστώ πολύ.. » χαμογέλασα αμήχανα και έφυγα με γρήγορο περπάτημα.

Μια φορά να μην γίνω ρεζίλι δεν υπάρχει...

Φτάνω στον φούρνο, παίρνω ψωμί και κουλουράκια. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το μαγαζί με καλλυντικά.

Μπαίνω μέσα και είναι πηχτρα στον κόσμο. Περνάω διακριτικά ανάμεσα από κάτι κυρίες οι οποίες με κοιτάζουν καλά καλά και πηγαίνω στα σκουλαρίκια.

Κοιτάζω τους κρίκους και έχει διάφορα χρώματα. Διαλέγω τους μαύρους. Ύστερα, έρχεται μια κοπέλα του καταστήματος, με κοιτάζει και χαμογελάω ευγενικά.

Μαύρη ΠεταλούδαWhere stories live. Discover now