The Life of the Gangster Queen

Chapter # 18 - The Truth

Justine's POV

"Kamusta na si Shane anak?" Tanong ni Dad.

We are in a middle of a dinner. Yea... We are okay now. "She's been in a lot of preassure this past day Dad"

"You know that's bad for her right? I think your sister needs to rest and have time for herself" - Mom.

"I think so too, Mom" sambit ko nalang.

*door bell rang*

I immediately stand up and open the door. I know it's Shane.

When I opened it I saw Shane, and her eyes caught my attention. It's red. Dammit! She cried again.

"What did he do?" Salubong ang kilay na tanong ko sa kanya.

Di niya ako sinagot at nagpatuloy lang sa pagpasok sa loob at nagdire-diretso sa kwarto niya. Agad ko naman siyang sinundan at dahan dahan na binuksan ang kwarto niya.

Nakita ko siyang nakayuko at nakayakap lang sa binti niya. Tumabi ako sa kanya and taped her back. Gulat naman siyang napatingin sa akin. I knew it.

"Tell me, Shane. What did he do?" Tanong ko muli sa kanya. Tumingin naman siya sakin saglit at agad din umiwas.

"H-how'd you know?" Tanong niya.

"Shane, he is the only one besides dad that can make you cry like that"

"Kuya..." Panimula niya. Mukhang ayaw niya talaga sabihin sakin. Pero hindi ako mapapakali hanggat hindi ko nalalaman.

"Anong ginawa niya?" Tanong ko muli.

"Kuya..." Napayuko siya. Bakit ba ayaw niya tingin sakin? "We are over. Mas pinili niya si Kei kaysa sakin. Mas mahal niya si Kei. No! Mahal niya si Kei and he doesn't care about me anymore" sambit niya at rinig ko ang pagiyak niya.

Iniharap ko ang kukha niya sakin ng may pag aalala at pinunasan ang luha niya ngunit biglang nagdilim ang paningin ko ng makita kong namumula ang pisngi niya.

'Fvck!' Sigaw ko sa isip ko.

"S-siya ba ang mag gawa niyan sayo?" Nanginginig sa galit na tanong ko sa kanya.

Lumayo siya sa akin. "N-never mind that kuya. I... I... I'm fine---"

"Shut that fine thing! Where the hell is that guy and let me beat him to death! How can he hurt you?! Just because of that girl?! Fvck that reason! Where the hell is he?!" Sigaw ko sa kanya. Hindi ko na ma-control ang galit ko. Gusto ko na bigyan ng leksyon ang g*go na yon! Wala siyang karapatan na saktan si Shane!

Hindi siya sumagot at nakayuko lang. Lalo akong nagalit at dali daling tumayo sa kama niya. Bubuksan ko na sana ang pinto ng kwarto niya ng bigla niya akong yakapin mula sa likod para pigilan ako.

Hanggang ngayon. Kahit sinaktan na siya gusto parin niyang protektahan ang tao na yon!

"Bitawan mo ako Shane..." Mahinahon na sambit ko.

"Ayoko! Please kuya wag mo siya gagalawin" sambit niya at mas hinigpitan pa ang kapit sa akin.

"You don't deserve to be threaten like this Shane! Now let go!" Pinilit kong kumalas sa kanya at nagtagumpay naman ako.

"Kuya!" Hinarang niya ang daan ko. "Kuya please wag na..."

"Get out of my way Shane..."

"No!"

"Shane! I said get out!" Hinawakan ko ang balikat niya para ilihis siya sa pinto.

"Kuy---"

Alueq's POV

Rinig namin ang sigawan nina Shane sa taas. Nag aalala ako sa nangyayari sa kanila kaya naman pumunta na ako sa itaas para tingnan sila.

Nasa hagdan palang ako ng marinig ko na ang sigaw ni Justine.

"Shane! Shane what's happening to you?!"

Napabilis ang pag akyat ko at ng makarating ako sa taas ay tumakbo ako papunta sa kwarto ni Shane.

Nakita ko na nakabulagta sa sahig. Nakadilat ang mga mata niya ngunit hindi siya gumagalaw. Niyuyugyog siya ni Justine ngunit hindi parin ito tumiyinag. Lumapit na ako sa kanila at Binuhat ko na si Shane. Agad naman na sumunod sa akin si Justine.

"Tita! Dad!" Sigaw ko.

Pagbaba namin sa hagdan ay agad na sumalubong sa akin sila dad.

"Anong nangyari sa kapatid mo!?" Alalang taning ni Dad.

"We don't know. When she stopped me from going out bigla nalang siyang nanigas at hindi siya gumagalaw. It looks like she's paralyze" paliwanag ni Justine.

"Let's bring her to the hospital!" Sambit ni tita na naiiyak na.

Ibinigay ko si Shane kay Justine at nagpunta na sila ko kotse. Kinuha ko na ang susi ko at ako na ang nagmaneho papubta sa ospital. Mabilis naman kami nakarating dito and now we are here outside the emergency room. Lahat kami ay hindi mapakali. Agad akong tumawag kala Gio at pinapunta sila rito.

Agad naman dumating si Gio kasama ang mga kaibigan nila. Pansin kong biglang nagiba ang itsura ni Justine at nakatingin lang siya sa iisang tao. Si....

*bogsh* (sorry po sa sound effect hehe)

Agad naman namin siyang pinigilan. Samantalang si Gio ay tinulungang tumayo ang kapatid na napaupo sa lakas ng suntok ni Justine.

"Anong ginagawa mo dito ha!? Ang kapal ng mukha mong magpakita sakin pagkatapos mong saktan ang kapatid ko!? Wala kang karapan magpakita samin dahil lulumpuhin kita!" Sigaw nito. Hindi mapigilan ang galit.

Naghiwalay na ba sila ni Shane?

"Justine please hear him out" sambit ni Gio.

"Wala akong panahon para pakinggan ang sasabihin ng hayop na yan. Sinaktan niya si Shane! At wag na wag mo kakampihan yang kapatid mo baka pati ikaw ay masapak ko. Sinaktan niya parin si Shane!" Pilit parin namin siyang inilalayo kay Gino. "At ikaw naman! Wala kang karapatan para sampalin ang kapatid ko! Wala kang karapatan saktan siya! Gago ka! Mahal na mahal ka ng kapatid ko tapos ito ang igaganti mo!? Pinabayaan ko siya sayo dahil kaibigan kita pero ang ginawa mo ha?!" Pilit parin siyang nagpupumiglas samin. Apat na kaming lalaki na umaawat sa kanya. At pinipigilan namin siya na manakit ulit pero mukhang hindi lang dapat siya ang awatin namin.

*bogsh*

Sinuntok ni Gio si Gino at napaupo nanaman ito. "You did what to Shane?! Are you insane!? You know how hard is it for me to understand you!? I'm trying to control myself from hurting you because you are my brother. I gave her to you cause I thought you can take care of her and you can protect her and give her the love that She wants. But Now I'm regretting everything. I should've just be selfish and keep her for myself. I shouldn't have given her to you. Hindi porke kapatid kita ay pababayaan ko na ito. Mahal ko Shane Gino. At pag siya na ang Nasaktan mi ng sobra. Wala ng salitang kapatid na haharang sakin" sigaw niya sa kapatid.

Lahat kami ay agad nabaling sa pintuan ang emergency room ng biglang lumabas ang doctor dito.

"Nasaan po ang mga magulang ng pasyente?" Agad naman lumapit sina Dad sa Doctor.

"Kami po ang Mommy at Daddy niya. Kamusta na po ang anak namin?" Tanong ni Tita Lorry.

"It took us a while bago matanggal ang pagka- paralyze niya. I'm sorry to say this Misis pero we are running out of time. She is getting worse. I will propose that it's more safe for her kung sa America mangyayari ang operation. Mas makakasurvive siya doon. Please do take her to the America right away to do the operation or else it might be to late. Excuse me" at umalis na ang doctor.

Napaupo si Gino at napahagulgol naman aa iyak si Tita at yumakap kay Dad. Ako naman ay napasandal sa pader. Alam kong hindi kami nagkakasudo ni Shane. At maliit lang din ang panahon na nakilala ko siya. Pero mahalaga siya sakin dahil kapatid ko siya. Naiintindihan ko rin kung bakit ayaw niya ako makausap o makita. Pero sana maging okay na siya. Gusto ko pang humingi ng tawad sa kanya. Gusto ko pa siya makasama at makilala pa ng lubusan. Gusto ko magkaayos muna kami.

God please help her....

~•to be continued•~