Undefined Amour

Part Six

Yerisan Sky

I parked my car sa garahe, matamlay akong lumabas mula sa kotse at pumasok sa bahay. Sinalubong naman ako ng dilim pagkapasok ko, I looked at thr clock at nakita kong it's almost 12 na.

Baka wala na si Kyro, binaba ko ang gamit ko sa sofa at agad na pumubta sa kuwarto ni Timo. I was about to knock nang may marinig ako.

"Aahh, yes!" Napatakip aki ng bibig sa aking narinig. Mas nilapit ko ang tenga ko sa pinto para malaman kung ano ang ginagawa nila.

"Shocks, Kyro sige pa! Ugh!" And with that my tears began to fall again. Bakit ako naiyak? Kainis.

I wiped my tears and ran until I reached my room. Padabog kong sinara ang pintuan at nilock ito. For sure ay narinig nila ang pagbagsak ng pinto pero sa ngayon ay wala akong pakielam. I just want to cry. Crying would be the best solution to my heartache. Sumubsob ako sa unan at humiyaw.

"AHHH!" And with that, unti-unting nawala ang bigat sa puso ko. Nasisinok na rin ako peri hindi ko iyon ininda. I decided to get myself a drink kaya tumayo ako at pipikit-pikit na tinahak ang papunta sa pintuan.

Nang buksan ko ang pintuan ay bumungad sa akin si Timo na akmang kakatok. Sisinok-sinok ko siyang tinignan. I can imagine myself right now, with my reddish eyes and nose, mukha akong inagawan ng candy.

"Sky..." Kita ko ang alala sa mukha niya. I smiled. This is the first time na nakita niya akong umiyak.

"A-Are you okay?" I smiled again.

"Ofcourse! *hik* I-I'm okay *hik*." Then I showed him my smiling face.

"Sky, you're not. Stop pretending." Malungkot niyang sabi sa akin. Umiwas naman ako ng tingin.

"W-Wala na si K-Kyro *hik*?" Iniba ko ang usapan para Hindi na niya ako tanungin. I don't want to cry infront of him. Ayaw ko.

"He already left. Hindi na nakapagpaalam sa iyo kasi alam niyang may hindi magandang nangyari. He wants me to comfort you." I smiled, so hindi niya ako icocomfort kung hindi nirequest ni Kyro?

"But ofcourse, kahit naman hindi sabihin ni Kyro iyon, I will still talk to you." Okay Yeri, kalma, don't overthink.

"I'm fine n-nga..." sabi ko sa kaniya at nilagpasan na siya. Nanatili naman siyang sumusunod sa akin.

"Saan ka pupunta?" Takang tanong niya. Suminghot naman ako bago sumagot.

"I'll get some d-drink."

Sinundan naman ako ni Timo hanggang sa makarating kami sa bar counter.

"Akala ko kukuha ka ng maiinom?" Talang tanong niya. Hindi ko naman siya nilingon at inabot ang isang wine na nakadisplay sa counter.

"Kaya nga," nilingon ko siya hawak ang isang wine, "a drink."

Nakita long umirap siya sa akin at umupo sa may bar stool.

"Are you sure na you'll drink? May work ka pa tomorrow." Tumango naman ako bilang sagot.

"Yep, I might not go to work din bukas." Sabi ko sa kaniya at binuksan ang wine. Tumalikod ako sa kaniya at pumunta sa may kusina to wash the wine glass. Saglitang hugas lang ang ginawa ko at nang lumingon ako ay bungad sa akin ang mukha ni Timo. Ang lapit ng mukha niya, naduduling ako.

"At bakit naman? Can please say it to me na? I'm getting curious. I want to comfort you but you're not telling a thing." I saw him pout, with that ay napatingin ako sa labi niya. Ang mapupulang labi na nang-aakit.

Lumayo ako ng kaunti at nilagpasan siya. I was holding the wi e glass tight dahil nanghihina ako as of now, I don't know but my heart's beating fast right now.

"Yerisan Sky Chandria." And with that, napalingon ako sa kaniya. I looked at him nang nakakunot ang noo.

"Ano ba kasi iyon, Timothee Alexus Chandria?" Bumuntonh hininga naman siya at saka lumapit sa akin.

"Gusto ko lang naman malaman kung bakit ka naiyak." He said the wrapped his hands around me. This things should be normal for us since we are married and we are friends pero hindi ko alam kung bakita ng lakas ng kabog ng dibdib ko!

"Timo..."

"Hmm?"

"Do you really want to know why?" Parang bata naman na mabilisang tumango si Timo at lumayo sa akin, wooh! Thank you.

"Let's have some drink first." And with that, I started pouring wine sa wine glass and gave him one.

"Gerald wants us to get an annulment." Nanlaki ang mga mata niya at tinignan ako. My eyes are teary and I don't know why.

"W-What?" Gulat na tanong niya.

"Gerald wants us to get an annulment." Pag-uulit ko sa sinabi ko. Kita ko ang pag-ayos niya ng upo.

"Why? I-I mean bakit naman niya g-gusto na ma-annul tayo?" Lumikot ang tingin niya, mukha siyang nababalisa while I'm here, about to cry.

"He wants us to be married. Pa-annul daw tayo tapos magpapakasal kami..." napatungo ako at nagsimula na namang tumulo ang mga luha sa aking mata. Ininom ni Timo ang laman ng baso at nilapitan ako.

Tinaas niya ang tingin ko at pinaharap niya ako sa kaniya.

"Look at me Sky," utos niya sa akin at walang alinlangan ko siyang sinunod.

"We are still friends okay? Whether we are annuled or not, friends parin tayo..." malumanay niyang wika sa akin na mas kinaiyak ko.

"Ayon na nga, f-friends nalang..." naiiyak kong wika, I don't know kung bakit ayon ang lumabas sa bibig ko, basta gusto kong sabihin iyon sa kaniya. I'm a bit drunk na rin.

"H-Huh?"

"W-Wala," Muli kong nilagyan ang baso ko at tinungga ang laman nito.

"Bakit ba effected ka masyado sa annulment natin Sky?" Naguguluhang wika ni Timo sa akin.

"W-Wala..." Sabi ko sa kaniya at muling naglagay sa bago at umiwad ng tingin.

"No Sky, you tell me. Bakit?"

"Sky..."

"Ano ba Timo?! Hindi ko nga alam diba?! Basta ang alam ko, ayokong maghiwalay tayo kahit sa papel lang ang lahat! Kasi everytime you mention that fcking annulment it breaks my heart and I don't know why!" Hingal akong tumigil sa pagsasalita at nakita ko ang gulat sa mukha ni Timo. With that, bigla akong timablan ng hiya, I immediately ran to my room and locked the door.

What the freak just happened?