Part Twenty- Two

1.8K 78 18
                                    

Timothee Alexus

As I drive, napansin kong nakatulog na si Sky sa tabi ko. Wala namang nadaan na cars kaya't naging smooth lang ang flow ng ride. Nakakaloka, buti pa itong si Sky, mahimbing ang tulog. I decided to turn on the radio since wala naman akong kausap dahil borlogs itong katabi ko.

Migraine// Sue Ramirez

Oo nga pala, hindi nga pala tayo
Hanggang dito lang ako, nangangarap na mapa-sayo
Hindi sinasadya
Na hanapin pa ang lugar ko
Asan nga ba ako? Andiyan pa ba sa iyo?

Hindi ko maiwasang hindi maging malungkot as I hear the lyrics. Bakit ganon? Bakit parang ang sakit? Tinignan ko si Sky na nasa gilid ko, her beautiful face. From her eyebrows, down to her lips na kasing lambot ng marshmallow, ugh! Am I fantasizing her? No! Bakla ako! I shouldn't be fantasizing her!

Pero, her cute face... I couldn't help but to reminisce memories with her. Mga lambingan kineme sa bahay.

"Timo, look!" I was busy scanning files nang bigla niya akong tawagin. She's on the bed, busy surfing the net.

"Ano iyern?" I asked her gently.

"Look mo itong puppy! Ang cute! Hala," Puno ng admirasyon niyang wika.

"Ay sows ayern lang pala! Tingin nga!" I snatched her phone and looked at it. Aba! Nasa site ng bilihan ng mga aso! 'Yung cute na sinasabi niya ay isang pomeranian na breed. Cute nga! Magkano kaya?

"Alam mo ba, dati, pangarap ko na magka-aso sa bahay. Tapos I'll treat them as my babies, but Dad and Mom won't allow me. Allergic kasi ako sa balahibo ng mg pets, I get asthma attack whenever they come near me." Then she gave me puppy eyes. Cute.

"Gaga! Ayon naman pala! You get asthma attack tapos gusto ng aso?" Napanguso naman si Sky sa sinabi ko.

"Syempre! Hanggang gusto na lang ako kasi hindi naman pwede..." I can sense sadness in her voice kaya I tought of something.

"Okay lang 'yan, sis. Ako na muna ang baby mo."

Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo? Aasa ba ko sayo?

Nasusuka ako, kinakain na ang loob
Masakit na mga tuhod, kailangan bang lumuhod?
Gusto ko lang naman, yung totoo
Yung tipong ang sagot, ay di rin isang tanong

"Sky! Omg ka! What are you cooking?!" Tarantang tanong ko sa kaniya. It smells burned something here sa kusina! Jusko! Agad akong tumakbo sa may kalan at pinatay iyon.

Nakatalikod ko siyang nasalubong at dahan dahan siyang pumihit ng lingon. Her nose is a bit red, tapos she's crying!

"Hala ka be! Bakit ka naiyak?! Napaso ka ba?" I hurridly went to her tapos chineck ko ang kamay niya. Wala namang paso.

"Wala ka naman paso ih! Bakit ka naiyak?" Nag-aalala kong tanong sa kaniya. She began crying again tapos 'yung mga luha galing sa mata niya tuloy-tuloy na. Umiiyak niya tinuro ang sibuyas na hinihiwa pala niya.

"E kasi naman *hik* hi-hiniwa *hik* ko lang naman 'yan t- *hik* tapos pinapaiyak a-ako! Huhu!" Kagat labi kong pinipigilan ang tawa ko habang nagsusumbong siya. Pero hindi ko napigilan kaya napalakas ang tawa ko.

"HAHAHAHAHHAHAHAHAHA ang cute mo talaga girl!"

Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo? Asan ba ko sayo?
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo? Aasa ba ko sayo?

"Timo?" Rinig ko ang mahinang pagtawag sa akin mula sa pinto. I opened my eyes tapos I looked at my digital clock. It's 12:30 midnight. Kaunting umangat ako mula sa pagkakahiga, I feel sleepy parin ih jusko.

Undefined AmourWhere stories live. Discover now