Âmâ

Bölüm 9

...
Efsun hanım pencereden göz ucuyla bakarak Aylin hanımın geldiğini görüp Ayla'nın çantasını toparlamaya başlamıştı.
"Merhaba Efsun hanım, nasılsınız?"
"Teşekkürler Neşe hanım bugün heyecandan içi içine sığmadı Ayla'nın iyi ki erken geldiniz, biz rahatlatamadık iş size düştü" dedi cılız ve ince sesiyle.
"Ah.. tahmin edebiliyorum, umarım başınızı ağrıtmamıştır" diye mahcup bir şekilde cevapladı Neşe hanım.
"Hiç olur mu öyle şey biz çocuklarımızın heyecanlanmasına memnun oluyoruz, onların neşesi olmasa bu dünya çekilir mi hiç"
Efsun hanım gerçekten fazla temiz yürekliydi. Çocuklara olan düşkünlüğünün bir kısmının sebebi kendi çocuğunun olmamasıydı.
"Anneciğiiiim" diye coşkulu bir sesle koşuyordu Ayla.
"Aman yavaş kızım" diyerek gülümsüyordu kapıdan Neşe hanım.
Kızının serçe kadar minik ellerini avuçlarının içine alıp, Efsun hanıma teşekkür ettikten sonra çıktılar kreşin kapısından. "anneciğim Elif'e aldığım defterin içine onu badem ezmesinden bile çok sevdiğimi yazdım."
"Öyle mi, badem ezmesinden daha mı çok seviyorsun Elif'i" derken ağzının ucuyla kıkırdayan Neşe hanıma;
"Evet ama bu komik değil çok önemli" diye cevap verdi Ayla çatık kaşıyla. Neşe hanım, Ayla'nın suratını avucunun içine alıp minik bir sarsıntı yaratırken adımlarını hızlandırdılar. Elif'lerin evi kreşe üç dakika yürüme mesafesi kadar yakın olduğundan bahçe kapısına varmışlardı bile.
Elif'in annesi Nilgün hanım bahçede bir o yana bir bu yana koşuşturup balonları asıyor, bahçenin tam ortasına kurulmuş büyük masanın üstünde insanın aklına gelebilecek bir çok çeşit atıştırmalıklar çarpıyordu göze. Masanın üstünde renkli ledli ışıklarla aydınlatılmış süsler iki tarafta duran yüksek ağaçlara bağlıydı.
"Ah Neşe'ciğim geldiniz mi" diye bahçenin bir ucundan bağırarak geliyordu kapıya doğru Nilgün hanım.
"Hazırlıklara yardım edelim diye erken geldik arkadaşım ama bitmiş gibi görünüyor" dedi sevecen tavrıyla Neşe hanım.
Nilgün hanım ve Neşe hanım çocuklarının arkadaşlığı sayesinde tanışmış ve çok iyi dostluk kurmuşlardı. Ayla'yı, Elif'ten ayırt etmeden sever, aynı eşitlikte ilgi gösterirdi.