"Oh księżniczko, nie wiesz co znaczy pieprzyć się?"
"Wiem tylko, że to brzydkie słowo."
"Jesteś zbyt niewinny, powinienem ci pokazać co to znaczy?"
25/08/19 - #5 w boyxboy
Pierwsze 6 rozdziałów - tłumaczenie „my innocent stepbrother" autorki pornhub...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dwa lata później...
„Nie podglądaj.", wyszeptał Jungkook, zasłaniając mi rękami oczy, żebym na pewno nie mógł nic zobaczyć.
„Hyuuuung.", jęknąłem, nie mogąc wytrzymać z ciekawości. „Co chcesz mi pokazać?"
„Wytrzymaj jeszcze chwilkę.", powiedział, prowadząc mnie gdzieś. Po chwili poczułem jak zaczynamy się unosić, co znaczyło, że znajdowaliśmy się w windzie.
Czułem się niespokojnie nie mogąc nic widzieć, ale ufałem swojemu chłopakowi. Usłyszałem dźwięk sygnalizujący, że dotarliśmy na odpowiednie piętro i opuściliśmy windę.
Szedliśmy długim korytarzem, w końcu zatrzymując się. Usłyszałem dźwięk otwierania drzwi kluczem i nie mogłem ukryć swojego podekscytowania.
„Możesz otworzyć oczy.", zezwolił mi hyung, prezentując mi przestronne mieszkanie. Były tu wielkie okna z widokiem na Seoul, urządzona w czarnych i czerwonych kolorach kuchnia połączona z salonem. Wszędzie wokół było pełno pięknych roślin, więc to miejsce tętniło życiem.
Spojrzałem na Jungkook'a z niezrozumieniem. Czemu mnie tu przyprowadził?
„Będziemy tu od teraz mieszkać. Jak ci się podoba?", uśmiechnął się do mnie czarnowłosy chłopak, przytulając mnie od tyłu.
„W-wygląda niesamowicie.", przyznałem, obejmując wzrokiem pomieszczenie w zdumieniu.
„Może to nie jest dom albo jakiś ogromny apartament, ale na to teraz pozwalały moje środki.", wytłumaczył hyung, a ja odwróciłem się do niego.
„Jest idealnie.", uspokoiłem go, dając mu całusa w policzek.
„Musimy to uczcić.", zaproponował Jungkook. „Przygotuję na wieczór kolację."
Pisnąłem z ekscytacją. Uwielbiałem spędzać czas z Jungkookiem, a to brzmiało jak randka na którą od dawna nie mieliśmy czasu. Kookie codziennie pracował, a ja nie skończyłem jeszcze szkoły. Nie było mi na rękę to, że mój chłopak zawsze za mnie płacił, ale nie miałem na to wpływu.
jimin „Zamówienie numer dwadzieścia!", krzyknął Baekhyun, a ja odebrałem je z jego rąk.
„Powinieneś zrobić sobie przerwę, skarbie. Od rana pracujesz.", powiedziałem do chłopaka, przeczesując dłonią jego ciemne włosy. Odkąd stał się właścicielem tej restauracji, była ona jednym z najpopularniejszych miejsc w Seulu. Nic dziwnego, że Baekhyun nawet nie miał kiedy odpocząć, zarządzając dziesięcioma osobami w kuchni.
„Tylko jeśli pójdziesz razem ze mną.", uśmiechnął się szeroko chłopak, a ja przytaknąłem.
Podałem zamówienie drugiemu kelnerowi, znikając ze swoim chłopakiem w jego biurze.
