Worth The Risk (Book 2) [COMPLETED]

Chapter Twenty Six

VICE

"Oy ayos ka lang? Ang tahimik mo." Tiningnan ko si Vhong ng bumulong siya. Bumuntong hininga ako at umayos ng upo.

"Iniisip ko kasi yung birthday ni Jackie. Next month na 'yun." Pagdadahilan ko sakanya sabay tingin sa pangalawang contestant na kasalukuyang kumakanta sa entablo. Ang totoo ay hindi talaga 'yun ang iniisip ko. Matagal ko ng napagplanuhan ang birthday ni Jackie. Ang totoong bumabagabag sa akin ay iyong nangyari kahapon. I saw Tom at the parking lot. Nagkasalubong kami at nginisihan niya pa nga ako. I badly wanna wipe that smirk off his face. Ang yabang kasi ng dating sa akin mabuti na lang at nakapagpigil ako. I kinda felt bad for him pa naman dahil the last time I saw him, he was devastated with his breakup with my jackie. Pero ngayon gusto ko na lang siyang sapakin. Then his words got stuck on my mind. "Enjoy while it last Vice." He chuckled evilly before passing by.

"May naisip ka ng regalo?" Narinig kong tanong ni Vhong kaya naman hindi ko na inisip masyado ang nangyari kahapon.

"I'm thinking of bringing her out of the country. Nabanggit niya noon na gusto niyang pumuntang Japan."

"Hmm that's a nice idea. So magleleave ka?" Napabuntong hininga ako.

"No. That's October 31. Wala naman tayong pasok kinabukasan dahil holiday. Ang problema ko yung schedule ko. Baka kasi gamitin na naman iyon for practice for my concert." Naramdaman kong hinawakan ni Vhong ang balikat ko.

"Tsk sorry brad. Ganito talaga ang buhay nating mga artista. Hindi natin hawak ang oras natin. Kaya nga single ako hanggang ngayon eh." Sinulyapan ko siya at nginisian.

"Single by choice o single kasi may inaantay pa rin." Pangtutukso ko sakanya. Sinuntok niya ng mahina ang braso ko. Napangiwi ako. "Gago masakit." Mahinang singhal ko sakanya. Bumuntong hininga ako at sumeryoso.

"Balak ko rin palang sabihin na kina Anne. Yayayain ko kayo lumabas lahat tapos I'll tell them." Nanlaki ang mga mata ni Vhong sa sinabi ko. Napangiti siya.

"That's nice brad. Maghanda ka nga lang sa litanya nila Aning." He chuckle and I agreed.

Saktong natapos ang kanta ng contestant kaya naghanda na kami ni Vhong para tumayo. Matapos ang It's Showtime ay pumunta muna akong dressing room para kunin ang mga gamit ko. My phone rang and I look at the caller. Sinagot ko kaagad ng makita na si Rachel ito.

"Hey Rach! Kumusta?" I greeted her.

"Okay lang gago ka buhay ka pa pala hindi ka man lang magparamdam." Sabi niya na ikinatawa ko. "Siraulo busy lang." Sabi ko.

"Daan ka naman dito oh. Sama mo si Jackie. Namimiss na ni Ian ang Kuya Gwapo at Ate Ganda niya." Napangiti ako ng marinig ang pangalan ni Ian. That kid really have a soft spot in my heart.

"Grabe naman miss niya agad Tita niya eh nagkita lang naman sila kahapon." Tawa ko.

"Anong nagkita sinasabi mo? Baliw halos dalawang buwan na nga na hindi nakikita ni Ian iyang Tita niya eh. Hindi mo kasi mapakawalan grabe Vice ipahiram mo naman si Jackie masyado mong inaangkin."  She laugh but I didn't mind the rest of her sentence. My mind stuck at her second line. They didn't see Jackie for two months now? But Jackie told me that Rachel ask her to look after Ian. Kaya nga kinancel niya iyong date namin eh. Hindi ko namalayan na humigpit na ang kapit ko sa phone ko. I felt something familiar in my heart na matagal ko na ring hindi naramdaman but I immediately brush it off.

"Vice? Hello andyan ka pa ba?" I swallowed.
"Ah yes. Nandito pa ako I was just looking at my sched. I'll try to visit next week."
"Okay. I'm sure Ian would be thrilled to hear that. See you!"
"Tell him I miss him." We said our goodbyes before the call ended. Napatitig ako sa phone ko. Kinalikot ko ito and then stop when I saw what I'm looking for. My fingers hovered over Jackie's name. Should I confront her about it? She lied to me. Why would she cancel our date and lie to me? What did she do? Where did she go? Different questions flash in my mind. I don't want to think about it too much. I look for different reasons.

Maybe she's planning on surprising me or something. I smirk. Siguro nga. I chuckle. Well she's busted kung ganon nga. I settled on thinking na may binabalak at may inaasikaso lang si Jackie kaya siya nagsinungaling. Napatawa ako ng mahina bago kunin ang bag ko. Nakasalubong ko si Dianne ng lumabas ako sa dressing room ko.

"Pauwi ka na meme?" Tumango ako sakanya. "Hindi naman ako pinapatawag ni Direk?" Tanong ko. She shook her head. Sabay na kaming naglakad sa hallway.
"Nope. You're free. Ate Pats told me to tell you na nauna na siya." Napatango ako. Naghiwalay kami sa parking lot. Nauna siyang nakaalis sa akin. Papasok na sana ako sa kotse ng may tumawag sa akin. Nilingon ko kung saan galing at nakita ko si Karen na palapit. Naalala ko iyong mukha ni Jackie nung nagseselos siya kay Karen. Napangiti ako ng pasikreto. I cleared my throat and look at her questioningly.

"What? May kailangan ka?" Kaswal na tanong ko. She bit her lip before nodding.

"Ano kasi..nakakahiya.." Nahihiya na sabi niya habang nilalaro ang kamay niya.
"Ano yun? Come on huwag ka ng mahiya." I pushed her. Tumingin siya sa akin at pumikit pikit.

"I can't start my car po. Magpapatulong lang sana ako kasi I don't know anything about cars." Napatango ako. Yun lang naman pala eh. Sinundan ko siya kung nasaan ang kotse niya. Habang sinusubukan kong paandarin ay narinig kong nagsalita siya.

"Buti na lang nakita kita Ate Vice. Baka kasi malate ako sa pupuntahan namin. Baka magalit pa si Ate Mandy sa akin." Natawa siya ng bahagya. Nakuha nito ang atensyon ko. "Saan ka ba pupunta? Diba may rehearsal kayo?" Kunwari walang pake na tanong ko. Nagtext kasi si Jackie na may rehearsal sila kaya hindi kami magsasabay uuwi.

"Hindi natuloy meme. May emergency yung instructor namin kaya nagkayayaan na lang na lumabas." Kwento niya. Nagsalubong ang kilay ko. Hindi nabanggit ni Jackie iyon. I'll check later kung nagtext siya about dun. Hindi na ako nagslaita pero nagpatuloy siya sa pagsasalita.

"Sayang nga hindi kami kumpleto eh. May ibang lakad kasi si Jackie. Hmp siguro may kikitain yun. Yung bago niyang jowa." Napatigil na ako ng tuluyan sa narinig ko. May iba siyang lakad? Wala naman kaming plano na lalabas ngayon?

"Narinig ko pupunta siya sa may Lillies."

Lillies? That's a restaurant. Anong gagawin ni Jackie doon? Tsaka masyado namang madaldal itong si Karen. I'll tell Jackie na huwag siya masyadong makikisama sakanya. Mukhang siya iyong tipo ng kaibigan na mam-babackstab. Mabuti na lang at umandar naman na ang kotse niya kaya umayos na ako ng tayo. Tiningnan ko siya. Ngumiti siya ng malawak sa akin.

"Oh M G!! Thank you ate Vice. You're my savior." Ngumiti lang ako. Nagulat ako ng bigla niya akong halikan sa pisngi bago siya pumasok sa kotse niya. I let out a forced smile. Nang makaalis siya ay mabilus kong pinunasan ang pisngi ko. Aish. Kapag ito nalaman ni Jackie panigurado aawayin ako nun. Napailing na lang ako bago bumalik sa kotse ko.

I checked my phone kung nagtext ba si Jackie about dun sa sinasabi ni Karen pero ang last message niya pa ay ang paalam niyang may rehearsal sila. I furrowed my brows. Humigpit ang hawak ko sa manibela. Ayokong mag-isip ng kung ano ano. Ayokong paghinalaan si Jackie dahil kung mali ang iniisip ko ay siguradong masasaktan siya. I trust her. But I can't stop myself from thinking about it. The other side of my brain is yelling at me that something is going on. I can't pretend that it didn't bother me. She lied. Two times already. I shook my head. Give her time Vice. Maybe she just forgot about it. I force myself to revved the engine and drove off.

One hour later and Jackie still hasn't texted me. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Karen. Hindi ako mapakali kaya I decided to just check at Lillies. I drove for 30 minutes bago ako makarating. I parked my car and walk towards the entrance. Bakit ba bigla akong kinabahan? I rubbed my hands together to ease my sudden uneasiness. Pumili ako ng upuan sa gilid at lumibot naman kaagad ang mata ko sa paligid. I tried calling her but her phone is out of reach. I sigh. Pinapakaba naman ako ni Jackie. I'm getting worried. Nasaan na ba siya?

My eyes continue to roam around when it suddenly stop at a familiar figure. Likod pa lang alam kong si Jackie na iyon. She's sitting five tables aways from me. So nandito nga siya. Hindi ko alam kung bakit mas lumakas ang tibok ng puso ko habang dahan dahang lumingon sa kasama niya. My eyes next landed on the person she's with and I stiffened on my seat. I slightly slap myself to make sure that I'm not dreaming. The slap hurts so it means this is real. It's really happening.

The moment the guy leaned in and capture her lips, I stood and immediately left. I stop walking once I'm outside. Naramdaman kong parang nanghina ako kaya naman sumandal ako sa pader. I felt my chest tightening by the second and it's suddenly hard to breathe. This feeling is so familiar. Not again please.