Deadly Contracts:The target

Το πρώτο Σάββατο

Η εβδομάδα πέρασε σχεδόν αναίμακτα. Έπειτα από τη μεγάλη συζήτηση  που είχε η Ελίζαμπεθ με την Κάθριν εξηγώντας την πως στα νιάτα της βραβεύτηκε για τις μαθηματικές της ικανότητες , η μικρή έδειχνε ήρεμη. Δεν ανοίχτηκε βέβαια σε καμία περίπτωση όσες φορές και αν η Ελίζαμπεθ προσπάθησε να την κάνει να χαλαρώσει αλλά τουλάχιστον δεν έδειχνε τόσο εχθρική. Ο Κόλινς απουσίασε αρκετά αυτές τις μέρες. Όταν επέστρεφε η Ελίζαμπεθ ήταν ήδη στο δωμάτιο της ενώ τις ελάχιστες φορές που ήρθαν σε οπτική επαφή περιορίστηκαν στα τυπικά και μόνο. Εκείνος ζητούσε να μάθει τα νέα της μικρής και εκείνη με λακωνικό τρόπο του εξηγούσε πως ήταν. Έπειτα πήγαινε στην κόρη του και η Λιζ στο δικό της δωμάτιο. Μόνο τότε άκουγε την Κάθριν να χαμογελάει. Όταν εκείνος περνούσε και της αφιέρωνε χρόνο ακόμα και αν ήταν βράδυ...

Η Ελίζαμπεθ γνωρίστηκε λίγο καλύτερα με το προσωπικό. Ο Ριτζ, ο επικεφαλής μπάτλερ του σπιτιού δεν έδειχνε και πολύ φιλικός αλλά ο κηπουρός καθώς και δύο ακόμα άτομα που ήταν στην καθαριότητα ήταν έμοιαζαν εντάξει. Αυτό που της προκαλούσε αναταραχή όμως, ήταν πως μέσα σε εκείνη τη τεράστια έπαυλη ήταν η μοναδική γυναίκα. Υπήρχαν στιγμές που ένιωθε τα βλέμματα των αντρών πάνω της και τους σιχαίνοταν. Έπειτα από το χωρισμό της έκανε μονάχα ένα πράγμα... Σεξ της μιας βραδιάς και πάντα  με κάποιον άγνωστο. Δεν ήθελε δεσμεύσεις. Δε  ήθελε κάποιον που θα την ξεγελουσε ξανά.

Καθ' όλη την παραμονή της  δεν βρήκε ούτε το χρόνο αλλά ούτε και τη στιγμή να καλέσει τον Σεμπάστιαν. Το κινητό της ήταν κλειστό και δεν ήθελε να τον καλέσει από το επαγγελματικό σε καμία περίπτωση.  Θα περίμενε μέχρι την Δευτέρα. Ο Κόλινς την είχε ενημερώσει πως ήταν η ιδανική μέρα για να έχει μισό ρεπό . Θα τακτοποιούσε την μικρή το πρωί και έπειτα θα ήταν ελεύθερη να βγει στη πόλη πάντοτε όμως με οδηγό  .

Το Σάββατο είχε φτάσει . Η Ελίζαμπεθ φόρεσε με τα χίλια ζόρια την μαύρη της στολή. Άφησε ελεύθερα τα μακριά της μαλλιά και έτοιμη ακολούθησε την καθημερινή της ρουτίνα. Βγαίνοντας στο σπίτι επικρατούσε η απόλυτη ησυχία. Ούτε μηχανήματα στο κήπο. Ούτε κάποιες φωνές. Ούτε καν ο Ριτζ να δίνει διαταγές δεξιά και αριστερά. Ευχαριστημένη διπλά, πρώτον  γιατί το σπίτι έμοιαζε να κοιμάται και δευτερον γιατί δεν θα την έβλεπαν με εκείνη την ρημαδιασμενη τη στολή κατέβηκε στη κουζίνα. Κανείς... το σπίτι έμοιαζε έρημος τόπος.

"Ευχαριστώ θεέ..." μουρμουρησε ανοίγοντας το ψυγείο για να φτιάξει το χυμό της μικρής