Aswang, kapre, engkanto, diwata, at mga anito, ang akala ni Arki ay kathang isip lang ang lahat ng mga kinwento sa kanya noon ni Lola Bangs. Wala siyang kamalay-malay na isa pala siyang binukot o prinsesa noong ika-16 siglo na dinala sa kasalukuyan...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ｋａｂａｎａｔａ ２１: Ｐａｇｌａｙｏ
"PWEDE ba tayo mag-usap?" lakas loob na sabi ni Arki kay Yumi nang lapitan niya ito pagpasok niya sa kanilang silid-aralan. Sinadya niya talagang agahan ang pagpasok sa eskwela para makausap si Yumi dahil bigo siyang makausap ito kahapon kaya susubukan niya ngayon.
Ilang segundo ang lumipas bago mag-angat ng tingin si Yumi, naramdaman ni Arki ang kakaibang aura sa kanyang kaibigan, malamig at malayo. Hindi niya tuloy lalong maiwasang mabahala.
"Sige," malamig na tugon ni Yumi.
May kalahating oras pa sila bago sumapit ang oras ng unang klase, lumabas sila ni Yumi at nagtungo sa dulong bahagi ng pasilyo kung saan walang ibang tao.
"Pumunta ako sa inyo kahapon," panimula ni Arki nang huminto sila sa paglalakad, "sabi ni Aling Tasing may sakit ka raw kaya umuwi na lang ako. Okay ka na ba?"
"O-Oo, magaling na 'ko. Sorry kung hindi ka na napatuloy sa bahay," sagot nito. Napansin niya na hindi makatingin si Yumi ng diretso sa kanyang mga mata. Kumunot ang kanyang noo.
"Yumi—"
"Arki, may sasabihin din sana ako sa'yo," putol ni Yumi ang kanyang sasabihin. Wala naman siyang nagawa kundi magparaya. Napayuko si Yumi at huminga nang malalim bago tumingin ng diretso sa kanyang mga mata. "Mukhang kailangan ko munang lumayo sa'yo."
Namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa nang bitawan ni Yumi ang mga salitang 'yon. Iniisip ni Arki kung nagkamali lang ba siya nang narinig kung kaya't hindi siya kaagad nakapagsalita.
"Anong sinasabi mo? Anong lumayo?" tanong ni Arki habang nakasalubong ang dalawang kilay. Hindi niya mawari kung bakit iyon sinabi ng kanyang matalik na kaibigan.
Nagkuyom si Yumi at yumuko, nagpipigil ng luha.
"Dahil sa nangyaring gulo noong isang araw... Napagalitan ako sa bahay... At sinisisi ka nila Tita kung bakit ako nasangkot sa gulo, ayaw nilang magkaroon ako ng masamang record..."
Habang naririnig niya ang mga sinasabi ni Yumi ay isang bagay lang ang tumatakbo sa isip ni Arki.
'Dahil ba sa nalaman ko kay Leo? Dahil ba meron siyang kakaibang kapangyarihan kaya gusto niyang lumayo sa'kin? Iyon ba ang totoong dahilan?' sa isip-isip niya.
"Yumi..." sa dami ng kanyang iniisip ay iyon lamang ang nabitawang salita ni Arki. "Yumi... Bakit?"
"Sorry, Arki, kailangan kong sumunod kila Tita," tumingin sa kanya sa pagkakataong ito si Yumi at tubigan na parehas ang kanyang mga mata, "dahil kung hindi... at masangkot na naman ako sa gulo'y baka ibalik nila ako sa Maynila—ayokong bumalik doon, Arki, alam mo 'yon."
"Yumi..." hindi pa niya lubos maintindihan ang kanyang naririnig. "N-Nagsisinungaling ka ba?" ito ang kauna-unahang pagkakataon na pinagbintangan niya ang kanyang best friend.
