Aswang, kapre, engkanto, diwata, at mga anito, ang akala ni Arki ay kathang isip lang ang lahat ng mga kinwento sa kanya noon ni Lola Bangs. Wala siyang kamalay-malay na isa pala siyang binukot o prinsesa noong ika-16 siglo na dinala sa kasalukuyan...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ＩＫＡＴＬＯＮＧ ＹＵＧＴＯ: Ｋａｔａｐｕｓａｎ Ｐａｔｕｎｇｏ ｓａ Ｓｉｍｕｌａ
MAGMULA nang mangyari ang Unang Kaamulan sa Siranaw ay hindi na muling yumanig ang lupa ng kanilang mundo mula sa tila walang hanggang digmaan sa pagitang ng Manuvu at Mansaka. Ang pag-iisang dibdib nina Agrida at Agyu ang sumisimbolo ng pagkakaisa at ng kapayapaan.
Subalit dumating ang isang hindi inaasahang pangitain mula sa hinaharap. Lumitaw sa malaking kawa ni Baba Gita ang imahe ni Arki, ang kusang loob na pagsama nito kay Magwayen ay may isang malaking kahihinatnan ssa hinaharap para sa buong Ibayo.
Winawari ni Baba Gita kung bakit paulit-ulit na nakikita niya sa kanyang kawa ang imahe ni Arki. Hanggang sa umusal siya ng orasyon upang humingi ng mga kasagutan at isang bulong mulas a mistikal na hangin ang nagbigay sa kanya ng kasagutan.
"Ang huling binukot?"
Hindi man tiyak ni Baba Gita kung ano ang buong kalinawan ng mga pangyayari'y nakutuban na niyang hindi magiging maganda ang mga pangyayari. Kung kaya't habang abala ang buong Siranaw sa kasiyahan ay nanatili siyang nakakulong sa kanyang silid habang ginagawa ang mga makapangyarihan niyang orasyon upang matukoy ang mga posibilidad ng hinaharap ng kanilang mundo.
Nagsimulang mag-aalala ang mga mamamayan ng Sangkil sa kanilang mahal na pinuno sapagkat hindi ito lumalabas at kumakain sa loob ng maraming araw. Kahit na walang kasiguraduhan na kakayanin ni Baba Gita ang malakas na orasyon na kanyang sinasagawa ay ipinagpatuloy niya 'yon, sa kabila ng pagdedelihiryo'y nagbunga ang lahat ng kanyang paghihirap nang malinaw niyang makita sa kawa ang hinaharap.
Nagimbal ang baylan nang makita sa Siranaw ang pagkagising ng dalawang selestiyal, ang Minokawa at Tambanokano. Hindi magiging handa ang pitong tribo sa muling pagbangong ng mga busaw, at sa pagkakataong 'yon ay hindi na kontrolado ng T'blan ang mga Ikugan at hindi kontrolado ng Sangkil ang mga Ta-awi, lumusob din ang mga Markupo mula sa tribo ng Subanon.
Isang karumal-dumal na hindi inaasahang digmaan, kahit na nagkaisa ang buong Siranaw ay hindi nito mapipigil ang paglipana ng mga halimaw at ang pagsira ng dalawang selestiyal sa dalawang Ugod na humaharang sa Srivijaya at Sama Dilaut.
At ang dulo ng posibilidad ay mabubuksan ang portal patungo sa mundo ng mga mortal—ang mga mundo ng Indio, doon ay sasalakay ang mga halimaw ng kadiliman at magkakawatak-watak ang mga tribo. Isang malaking kaguluhan, kasiraan, at pagkakawala.
Natauhan si Baba Gita nang makita ang hangganan ng kanyang orasyon. Kaagad siyang kumilos at kaagad na lumabas ng kanilang tribo. Wala siyang sinumang pinaliwanagan at nagpadala siya ng mensahe kay Bantugan, gamit ang mistikal na hangin, upang iparating sa kaharian ng Sama Dilaut ang maaaring mangyari upang sila'y makapaghanda.
Samantala'y piniling ilihim sa ngayon ni Baba Gita ang nalaman mula sa Unang Kaamulan o iba pang mga tribo dahil alam niya na isa sa mga pinuno roon ang impostor. Walang ibang nagawa si Baba Gita kundi sila ang puntahan.
