Aswang, kapre, engkanto, diwata, at mga anito, ang akala ni Arki ay kathang isip lang ang lahat ng mga kinwento sa kanya noon ni Lola Bangs. Wala siyang kamalay-malay na isa pala siyang binukot o prinsesa noong ika-16 siglo na dinala sa kasalukuyan...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ｋａｂａｎａｔａ ５５: Ｍａｒｉｋｉｔ ｓａ Ｋａｇｕｂａｔａｎ
Parroquia San Marcelo (Parokya ng San Marcelo)
UMAALINGASAW ang takot sa mga taong nasa loob ng parokya noong gabing 'yon. Maririnig ang pagkalampag ng mga bintana at pinto, maraming mga nilalang sa labas ang nais pumasok, hindi upang magdasal—kundi kumain ng mga laman ng tao.
Maraming lumikas sa simbahan noong gabing 'yon, kabilang sila Arki na mapalad na pilit pinatuloy ni Padre Gustavo, ang kura-paroko ng San Marcelo.
"Ano pong maitutulong namin?" nagboluntaryo sila Arki at ang kanyang kasama sa simbahan kung ano ang maaari nilang gawin.
Tumulong sila sa pamimigay ng mga kumot at pagkain. Pagkatapos ay hindi sila natulog upang magbantay sa entrada ng simbahan.
Napalunok si Leo habang nakatingin sa kumakalabog na bintana. "H-Hindi ba masira 'yung mga harang?"
"Baka ngayon lang," sagot ni Rahinel, tinatakot si Leo.
"Rah, kailan ka pa naging joker?" si Leo.
"Sis, feel ko ligtas naman si Vee," sabi ni Jazis kay Arki nang lumapit dito. "Huwag ka nang ma-stress diyan."
Maging si Roni ay kanina pa nag-aalala. "Saan naman siya nagpunta?"
"May tinatago siya noon pang nasa Siranaw tayo," sabi ni Arki sa mga kasama. "Hindi ba kayo nagduda noong nakita nating duguan siya pero wala naman siyang sugat?"
Napaisip sila Roni pero hindi matukoy kung anong ibig sabihin ng sinabi niya.
"Sa ngayon wala tayong ibang magagawa kundi magdasal," sabi ni Rahinel nang lumapit sa kanila.
"Wow, naniniwala ka pala sa Diyos, Rah, eh hindi ka naman namamatay" pang-aasar ni Leo na lumapit din.
"Leo," saway ni Arki na napasampal sa noo.
Sasagot pa sana si Rahinel nang makita nilang papalapit si Padre Gustavo sa kanila.
"Magandang gabi po, father," bati ni Arki sa matandang prayle.
"Magandang gabi sa inyo, mga Indio," hindi nila maitago ang gulat nang sabihin 'yon ni Padre Gustavo sa kanila.
"P-Paano n'yo ho nalaman?" si Roni.
Walang bakas ng kahit na anong takot sa kulubot na mukha ni Padre Gustavo, walang emosyon ang mukha nito habang hawak ang isang lampara.
"Sumunod kayo sa akin," sabi nito sa kanila.
Wala silang ibang nagawa kundi sumunod kay Padre Gustavo. Nagtungo sila sa isang pribadong silid na punum puno ng mga libro. Pinaupo sila nito matapos sindihan ang mga kandila.
