Aswang, kapre, engkanto, diwata, at mga anito, ang akala ni Arki ay kathang isip lang ang lahat ng mga kinwento sa kanya noon ni Lola Bangs. Wala siyang kamalay-malay na isa pala siyang binukot o prinsesa noong ika-16 siglo na dinala sa kasalukuyan...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ｋａｂａｎａｔａ ６１: Ｋｕｓａｎｇ Ｌｏｏｂ ｎａ Ｐａｇｓｕｋｏ
MAHIGIT tatlong daang taon. Hindi mailalarawan ng mga salita ang paghihirap at pagdurusa ni Rahinel sa loob ng tatlong siglo. Isang imortal at hindi tinatablan ng oras ang sumpang ibinigay sa kanya upang magampanan ang kanyang tungkulin, ang hanapin ang huling binukot at protektahan ito mula sa kasamaan.
Natatandaan pa rin ni Rahinel ang lahat. Ang pagpili sa kanya ng mga bituin upang maging kabiyak ng anak ni Datu Kagirim sa panahon na tumuntong ito sa tamang edad, subalit higit pa sa isang pagiging kabiyak ang tungkulin ang iniatas sa kanya.
Ang sabi ng kanyang ama'y itinuro ng mga bituin kay Datu Kagirim ang daan upang mahanap sila—ang karapat-dapat na magbibigay ng proteksyon sa isang espesyal na binukot, isang prinsesang pinili ni Bathala at ng mga diyosa ng Tagalog.
Sa loob ng matagal na panahon ay daan-daang digmaan na ang kanyang hinarap, nagpapalit-palit ng katauhan, maraming mga naging kaibigan na sumakabilang buhay. Natutunan ni Rahinel na patibayin ang kanyang puso sa tuwing maiiwan siyang mag-isa sa mundo, tinatak niya sa isip niya na ang tanging dahilan kung bakit pa rin siya nabubuhay ay upang mahanap ang kanyang prinsesang nararapat na pangalagaan.
Subalit dumating ang maraming punto na nawalan siya ng loob, sa tuwing maiipit ang kanyang buhay sa iba't ibang digmaan ng bawat panahon ay lihim niyang pinapanalangin na tuluyan na siyang kuhanin ng kanyang mga ninuno.
Imortal man at prinsipe ay tao pa rin siya. Napapagod. Nasasaktan sa bawat kabiguan.
Hanggang sa dumating sa desperasyon at sinuyod maging liblib na mga kagubatan at isang panibagong sumpa ang kanyang naengkwentro, hinding hindi niya mahahanap ang kanyang hinahanap.
Nitong huli'y tumaya siya sa isang sugal, nakinig siya sa anito kahit na kaakibat na sumpa. Tinuro nito ang daan subalit muli'y nilinlang siya nito.
"Ako ang huling binukot!"
Tila tumigil ang kanyang mundo noong mga sandaling narinig niya ang sigaw na 'yon habang nakatitig siya sa babaeng nakasama niya sa paglalakbay na 'to, katulad ng nakita niya sa panaginip ay nagliliwanag ang aura sa buong katawan nito subalit katangi-tangi ang malaking tatlong nilalang na tila espiritung nakakabit sa likuran ni Arki—ang mga diyosa ng Tagalog.
"Ako ang huling binukot!"
Paulit-ulit na narinig niya sa kanyang isip ang minutawi ni Arki. Halos mapigil ang kanyang hininga nang makita ang determinasyon at katapangan sa mukha nito, sabay bumalik sa kanyang alaala noong unang araw niyang makita si Arki sa eskwelahan.
Bumagsak ang kanyang mga tuhod sa sahig habang napuno ng tubig ang kanyang mga mata.
"Arki... Ikaw... Ikaw ang aking prinsesa... Rajani."
