ပို၍...ပို၍(ပို၍...ပို၍)

ပို၍...ပို၍ (၃)

ကၽြန္ေတာ္ ေဘဘီကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လူတခ်ိဳ႕လႊတ္ထားတယ္။

ေဘဘီနဲ႔ခင္မင္မႈက ေဘဘီကိုအႏၲရာယ္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

အရင္လို ျမင္သာထင္သာအရပ္ေတြမွာ လူေတြကိုမလႊတ္ထားပဲ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ညဘက္ေတြကို လူလႊတ္ထားခဲ့တယ္ ဒီလူသားငယ္ ေလးက မႀကိဳက္ေပမဲ့လည္းေပါ့။

ခုဆို အသြားမလာမပ်က္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တူတူရွိေနတက္တယ္။

တစ္ပတ္ တစ္ခါေတာ့ ပံုမွန္ေတြ႕ေန ျဖစ္က်တယ္။

ထမင္းလက္စံုက်တဲ့အခါ ပိုစားဝင္တဲ့ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ Hotelေတြမွာ ေဘဘီနဲ႔တူတူ ညစာစားျဖစ္တာ ပိုမ်ားတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လက္ရွိ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းကို ၾကည့္ပီး ေဘဘီက အားက်တယ္လို႔ ခဏခဏေျပာပီး ခ်ီးမြန္းတယ္။

အကယ္၍မ်ား ကၽြန္ေတာ္က ေမွာင္ခိုဂိုဏ္းရာဇာႀကီး လို႔သိသြားတဲ့ေန႔က်ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုပစ္သြားေလမလား။

အေၾကာက္အလန္႔မရွိခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ကိုေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။

ေဘဘီက ကၽြန္ေတာ္လာဘ္ေကာင္ေလး ျဖစ္မယ္။

ဒီလူသားနဲ႔ခင္မင္ပီး တစ္ႏွစ္ၾကာအေတာအတြင္း Hotelႀကီးတစ္လံုးထပ္ဖြင့္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာႀကီးေတြပါ ဝယ္ယူပီးလုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့တယ္။

Wedding ၊ Company's dinner ေတြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လာေရာက္ ငွားရမ္းက်တယ္။

ဒီအပတ္ ကၽြန္ေတာ္ ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ထဲမွာ ကတိစာခ်ဳပ္ျပဳလုပ္မယ့္ လုပ္ငန္းသစ္အတြက္ နယ္ဘက္ကိုသြားရမယ္။

တစ္ပတ္တိတိ ၾကာမွာမို႔ ေဘဘီကိုလဲ အေစာင့္ေတြခ်ထားခဲ့တယ္။

စိတ္ခ်လို႔ရတန္ေကာင္းပါရဲ႕ ။

ခင္မင္တာ ၾကာလာေတာ့ ကိုယ့္ေသြးသား
ရင္းခ်ာလို ျဖစ္လာရပီး သံေယာဇဥ္လည္း ခိုင္ၿမဲလာေစတဲ့ ကေလးငယ္။

ေဆးခန္းကအျပန္ အိမ္ကိုတစ္ခါတည္း ဝင္လာခဲ့မယ္ ေျပာလို႔သာ ေစာင့္ေနရတာပါ။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ျခံဝင္းထဲမွာေရာ Hotelတိုင္းရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္ေတြမွာပါ ရဟက္ယာဥ္ ဆင္းလို႔ရတဲ့ ကြင္းငယ္ေလးထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ထားတာပါ။