Laptop တစ္လံုးရဲ႕တေတာက္ေတာက္ ျမည္သံေတြေၾကာင့္ မနက္စာစားပီးကတည္းက screenႀကီးေပါက္ထြက္မတက္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ေဘဘီ။
အလုပ္မသြားပဲ နားထားတာနဲ႔အမွ် အိမ္မွာေတာ့ အပတ္စဥ္ပို႔ေပးတဲ့ Mailေတြကို စစ္ရ၊ ျပန္ပို႔ရနဲ႔ လုပ္ေနဆဲ။
ခုလည္း က်န္းမာေရးေကာင္းလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကို လႊတ္ထားလို႔ရပီဆိုေတာ့ သူ႔အလုပ္ေတြထဲ ေခါင္းျမဳပ္ေနတာမ်ား ခုဆိုတစ္ပတ္နားနီးေနပီ။
ပ်င္းတယ္...!!!
အေတာ္ကိုပ်င္းတယ္....!!!
မသိလွ်င္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက Sofaေပၚထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သက္မဲ့အ႐ုပ္ႀကီးအလား။
အခန္းဝကဝင္လာတဲ့ Maidဆီကေန သေဘၤာသီးေဖ်ာ္ရည္ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္းယူပီး
ေဘဘီစားပြဲေပၚ သြားတင္ေပးလိုက္သည္။
ေမာ့ေတာင္မၾကည့္။
ေန႔လည္စာမစားခင္ ရင္ေခ်ာင္ေစရန္ အတြက္ အသီးေဖ်ာ္ရည္ကို မ်ိဳးစံုေသာက္ေလ့ရွိတဲ့ ေဘဘီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္ခိုင္းထားတာ၊ မဟုတ္လွ်င္ ေသးေလတဲ့ ကိုယ္ေလး က်န္းမာဖို႔ ထြားလာဖို႔ဆိုတာ အေဝးႀကီး။
ခုလည္းမနက္(၇:၀၀)နာရီကတည္းကထိုင္ေနတာ (၁၁:၀၀)နာရီထိုးခါနီးတဲ့ထိ ထိုင္ခံုကမထေသး။
ေဖ်ာ္ရည္ကုန္ေနတဲ့ ခြက္ေလးကို အသာယူလိုက္ကာ ေနာက္နားကေစာင့္ေနတဲ့ Maidလက္ထဲက ဗန္းေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။
ဒီတစ္ခါလည္း ေမာ့မၾကည့္။
လြန္ပီ ေဘဘီ…။
နည္းနည္းေတာ့ အဖက္လုပ္ပါဟ။
"ေဘဘီ ေရခ်ိဳးသင့္ပီထင္တယ္"
"အမ္"
လူကသာအသံျပဳတာ ေမာ့ေတာင္မၾကည့္တာေၾကာင့္၊လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ဆြဲယူေမာ့ကာ အနမ္းေပးေတာ့။
"အြန္းးးးးးးPapiiiiiiii"
"အခုေတာ့အဖက္လုပ္ပီလား"
"ဟင္ Jဝင္ေနတာလား Gunကိုေလ ဘာနဲ႔လဲ"
"ဒီခံုေတြ ဒီLaptopေတြ ဒီkeyboardေတြ မနာလိုဘူး"
YOU ARE READING
ပို၍...ပို၍(ပို၍...ပို၍)
Romance(Zawgyi + Unicode) OffGun fan fic ေလးပါ! (Completed) OffGun fan fic လေးပါ! (Completed) (15/6/2019~29/9/2019)
