Mo Dao Zu Shi (Comedy)

ႁပြတ္စ္~ႁပြတ္စ္/ ပြွတ်စ်~ပြွတ်စ်

Zawgyi

ယြင္မုန္႔ၿမိဳ႕ မုန္႔ေဈးတန္းတြင္ျဖစ္သည္။

မဟူရာ၀တ္ရံုပိုင္႐ွင္ႏွင့္ ႏွင္းပြင့္လႊာ၀တ္ရံုပိုင္႐ွင္တို႔
ပနံတင့္စြာ ေလ်ွာက္လွမ္းေနၾကသည္။

မဟူရာ၀တ္ရံုပိုင္႐ွင္သည္ကား သူ၏ခါးထက္တြင္ ျခဴျမီးတပ္ အနက္ေရာင္ပေလြတစ္ေခ်ာင္း ခ်ိတ္ဆြဲထားေလ၏။

က်န္တစ္ဦးသည္ကား ဗ်က္ေစာင္းအား ေက်ာတြင္ လြယ္ထားလ်က္ အသေရတင့္တယ္သည့္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းအား ကိုင္ေဆာင္ထားပါ၏။

ေ၀၀ူ႐ွန္းႏွင့္ လန္၀မ္က်ီသာ ျဖစ္ေလသည္။

" လန္က်န္႔~လန္က်န္႔~ !"

" အင္း~"

" ဟိုမွာၾကည့္စမ္း...သၾကားကပ္တုတ္ထိုးေတြကြ !"

ေ၀၀ူ႐ွန္းသည္ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ထိုေဈးသည္ဆီသို႔ ဆိုက္​ဆိုက္​ျမိဳက္​ျမိဳက္​ ေျပး၀င္ေလသည္။

ေဈးသည္ကား ျပဴျပဴငွါငွါဆက္ဆံပါ၏။

" သခင္ေလး....မုန္႔ေတြ၀ယ္သြားပါဦး !"

ေ၀၀ူ႐ွန္းသည္ ျပံဳးၿဖီးေနရင္း ......

" က်ေနာ့္ကို မုန္႔အကုန္လံုး တစ္ခုဆီထည့္ေပး !"

ေ၀၀ူ႐ွန္း၏ေနာက္တြင္ လန္၀မ္က်ီသည္က ေငြေၾကး အမ်ားအျပားပါ၀င္သည့္ အိတ္ငယ္ေလးအား ကိုင္ေဆာင္ထားရင္း သၾကားေဖေဖလုပ္ရန္ အဆင္သင့္....။

ေ၀၀ူ႐ွန္းသည္ မုန္႔မ်ားအား ပလုပ္ပေလာင္းစားရင္း သၾကားကပ္တုတ္ထိုးတစ္ေခ်ာင္းကိုပင္ စားရန္ အဆင္သင့္ ကိုင္ေဆာင္ထားေလ၏။

မုန္႔မ်ားတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႏွင့္ ေ၀၀ူ႐ွန္းသည္ သၾကား
ကပ္တစ္လံုးအား ဆြဲ၀ါးလိုက္ပါ၏။

" ယြင္မုန္႔ၿမိဳ႕က မုန္႔ေတြက စားလို႔အေကာင္းဆံုးပဲ။ ဟ~ဟ ..."

လန္၀မ္က်ီသည္ကား ေငြ႐ွင္းလ်က္႐ွိသည္။

ထိုအခိုက္....သၾကားမ်ားေပပြေနသည့္ ေ၀၀ူ႐ွန္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ ၀င္နားပါ၏။

[သၾကားကပ္ႏႈတ္ခမ္းေဟ့...၀ီ...၀ီ]

သို့ေသာ္ ေ၀၀ူ႐ွန္း၏ႏႈတ္ခမ္း တစ္ခ်က္လုပ္သည္ဆို လ်ွင္ ယင္ေကာင္ပ်ံေျပးေလ၏။