Mo Dao Zu Shi (Comedy)

New Technology of ဖုတ္နင္ျခင္း/ New Technology of ဖုတ်နင်ခြင်း

Zawgyi

သခ်ိဳင္းေဟာင္းတစ္ခု၏ ညဥ့္​ဦးယံ အခ်ိန္အခါ သမယ...။

တိတ္ဆိတ္ျခင္းက ႀကီးစိုးလ်က္႐ွိၿပီး ၿခိဳးၿခိဳးခြၽတ္ခြၽတ္ အသံပင္ အလ်ဥ္းမ႐ွိ။

ေအးစက္စက္ေလထုေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္က ပိုမို ေျခာက္ျခားေစသေယာင္...။

ထိုအခိုက္ သခ်ိဳင္းအစပ္ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္မွ
♪ ♬  ပုေလြသံစူးစူးတစ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာ၏။

ထိုပေလြသံသည္က အမိန္႔ေပး ခိုင္းေစသည့္ အာဏာ႐ွင္ဆန္ဆန္ အမိန္႔တစ္ခြန္းျဖစ္ေလသည္။

" လာေလာ့....! ငါ အေခၚ႐ွိတယ္။ သင္တို႔ ႏိုးထၾက ေလာ့!။

ပေလြပိုင္႐ွင္၏ ဆင့္ေခၚျခင္းခံလိုက္ရသည့္ ဖုတ္သရဲ မ်ားသည္ ၄င္းတို႔၏ ေျမပံုမ်ားအား တြန္းထိုး ခ်ိဳးဖဲ့ လိုက္ၾကၿပီး ပေလြ႐ွင္ထံသို႔ တစ္လွမ္းျခင္း ေလ်ွာက္လွမ္းလာေနၾကသည္။

ေျခလက္မျပည့္စံုေတာ့သည့္ ဖုတ္သရဲမ်ားက တြားသြားလ်က္ .....သူ၏ေ႐ွ႕သို႔။

သူ႔ေ႐ွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ဖုတ္သရဲမ်ားသည္ ခ်ိဳင့္ခြက္ ေနသည့္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ေပးအပ္လာမည့္အမိန္႔အား ငမ့္လင့္ေနေလ၏။

ထိုဖုတ္သရဲမ်ားထဲတြင္ မၾကာခင္ကမွ ေႂကြလြင့္ခဲ့ သည့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာအမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးလည္း ပါ၀င္ေလ၏။ သူသည္ ဖုတ္သရဲအုပ္စု၏ေ႐ွ႕ဆံုးမွ လွလွပပႀကီး ျဖစ္ေလ၏။

ထိုစဥ္ အျဖဴထည္တစ္လႊာသည္ ေကာင္းကင္ယံမွ ပ်ံဆင္းလာကာ ဗ်က္ေစာင္းသံတစ္ခ်က္ ၿခိမ့္နင္ေလ ၏။

ဗ်က္ေစာင္းသံ၏ အမိန္႔သည္က .....

" ရပ္စမ္း...။ ေ႐ွ႕ဆက္မတိုးနဲ႔..."

ဗ်က္ေစာင္းသံေၾကာင့္ ဖုတ္သရဲအုပ္စုမွာ နားမ်ားအား
ဖိပိတ္ကာ သံုးလွမ္းခန္႔ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၾက၏။

ဗ်က္ေစာင္းပိုင္႐ွင္၏ စူးရဲသည့္အၾကည့္ေၾကာင့္ ဖုတ္သရဲမ်ားမွာ တုတ္တုတ္ပင္မလုပ္ရဲေပ။

ပေလြပိုင္႐ွင္ထံမွ ရယ္သံလြင္လြင္ ထြက္က်လာေလ ၏။

"ဟဟ ..လန္က်န္႔...မင္းေရာက္ၿပီလား "