သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးပါတဲ့ Just Friends ( Completed )

အတိတ္​ဆိုတာ ၄

တရိပ္​ရိပ္​နဲ႔ ျဖတ္​သန္​းလာခဲ့သမ်ွ လမ္​း​ေဘး​ေတြဟာ ​ေျခာက္​​ေသြ႕လြန္​းလွသည္​။ ကားနွင္​့အတူတူသြားခ်င္​​ေပမဲ့ ကားက ဒီဘက္​ထိမ​ေရာက္​ပဲ သက္​သက္​ငွားရမည္​ ျဖစ္​သည္​။ ႀကီး​ေမကလည္​း ဆိုင္​ကယ္​နဲ႔သြားဖို႔​ေျပာ၍ သူတို႔၂​ေယာက္​ထဲ မိုးလင္​းအာရုဏ္​ထဲက စထြက္​လာခဲ့ျခင္​း။

ဆိုင္​ကယ္​​ေမာင္​း ကြၽမ္​းသားပဲ။ ​ေခါင္​း​ေတြပူလာလို႔ ဆိုင္​ကယ္​ဦးထုပ္​ကို ခြၽတ္​ကာ ​ေရွ႕မွာ လွမ္​းခ်ိတ္​ခိုင္​းခ်င္​​ေပမဲ့ သူဆိုင္​​ကယ္​​ေမာင္​းတာ အ​ေနွာင္​့အယွက္​ျဖစ္​သြားမည္​စိုး၍ ​ေနာက္​မွာပဲ လက္​ကိုင္​တန္​းမွာ ႀကိဳးသိုင္​းရင္​း လူက​ေရွ႕တိုးထိုင္​လိုက္​သည္​။

ခရီးက နည္​းနည္​း အလွမ္​း​ေဝးတာမို႔ ဂ်ာကင္​ထူထူဝတ္​ထားတဲ့ သူ႔ကိုယ္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ သိုင္​းဖက္​လိုက္​သည္​။

အိုးးး အခုမွ ​ေနသားက်သြားလိုက္​တာ၊ ​ေညာင္​းလည္​းမ​ေညာင္​း​ေတာ့ဘူး။

ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ ​ေလးတယ္​လို႔ မထြက္​လာ​ေတာ့ ​ေက်းဇူး​ေလး ႀကိတ္​တင္​မိသည္​။

ဟိုတစ္​ခါ ​ေဆးရံု​ေရာက္​ၿပီးကတည္​းက သူကြၽန္​​ေတာ့ကို အျပစ္​သိပ္​မ​ေျပာ​ေတာ့။ သူ႔အျပစ္​ဟုမွတ္​ယူၿပီး ကြၽန္​​ေတာ့ကို ဂရုစိုက္​လာသည္​။ ဒီ​ေန႔ ဒီကိုလာဖို႔က ကြၽန္​​ေတာ္​ မ​ေကြးလာရင္​းထဲမွာ မပါပါ။

သို႔​ေသာ္​ ​ေန႔တစ္​ဝက္​​ေလာက္​ ဆိုင္​ကယ္​စီးရ​ေသာဒီခရီးကို သူကိုယ္​တိုင္​လိုက္​ပို႔လာ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ၾကည္​ႏူးရသည္​။

​ေနာက္​တစ္​ပတ္​ဆို ​ေက်ာင္​းျပန္​ဝင္​ရ​ေတာ့မည္​ ျဖစ္​၍ ကြၽန္​​ေတာ္​ ဒီမွာ ​ေနနိုင္​မည္​့ရက္​ သိပ္​မက်န္​​ေတာ့။

ၾကားထဲ ​ေဆးရံုက တက္​လိုက္​ရ​ေတာ့ အခ်ိန္​က က်န္​႔ၾကာသြားသည္​။ လာတဲ့ ၂ပတ္​တာဟာ ဖင္​လွည္​့​ေခါင္​းလွည္​့နဲ႔ ကုန္​သြား​ေလ​ေတာ့မည္​။

ဒီက ျပန္​ရင္​ သူ​ေျပာတဲ့ မင္​းဘူးၿမိဳ႕က အဲ့ဖြယ္​​ေနရာ​ေတြ သြားဦးမည္​ဟု ​ေတးထားမိသည္​။