Το κόκκινο ροδο του χειμώνα

Τρίτος

Οι βρικολακες ζουν αιώνια είναι πλάσματα καταραμένα. Ξεχασμένα από τον χρόνο, δαίμονες μετά μορφωμένοι σε ανθρώπους.

Δουλειά μας είναι ο θάνατος τους.
Όμως...

- Θέλω να κάνουμε μια συμφωνία
- Εσύ ζητάς από εμένα συμφωνία?

Τα ψυχρά του μάτια καρφώθηκαν στα μάτια μου σαν να προσπαθούσαν να διαβάσουν την ψυχή μου. Αυτός ο άντρας μπροστά μου ήταν επικίνδυνος, ίσιος ο ποιο επικίνδυνος που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα.

- Μπορείς να με σκοτώσεις με μια βολή. Το ξέρω ότι μπορείς. Δεν θα σου φέρω αντίσταση αλλά ξέρεις καλά ότι άμα με σκοτώσεις θα έρθει το απόλυτο χάος.

- Δεν χρειάζομαι υπενθυμίσεις από κάποιον σαν και εσένα. Ξέρω τι κάνω.

- Οπότε είμαστε σύμφωνοι.

- Αν όμως το σχεδιο σου αποτύχει...

- Έχεις το ελεύθερο να με σκοτώσεις επιτόπου.

Αυτή ήταν η συμφωνία και τώρα ποιος θα μου το έλεγε ότι θα έκανα σκοπιά για χάρη ενός βρικόλακα..

Οι κανόνες είναι όμως κανόνες αν αποτύχει δεν έχει άλλη ευκαιρία.

Μπράιαν

Περπατάει μετά χιόνια σαν σκιά ανάμεσα στα δέντρα και στους θάμνους τα βήματα του δεν ακούγονται, η οσμή του χάνετε στον αέρα, μοιάζει ένα με το τοπίο δυσκολεύομαι να πιστέψω πως  δυνατόν να ειναι άνθρωπος.

- Κύριε το δείπνο σας είναι έτοιμο.

- Φρανκ έλα εδώ σε παρακαλώ.

- Μάλιστα

- Τι βλέπεις?

- Έναν άνθρωπο κύριε, έναν πολύ επικίνδυνο άνθρωπο.

Ο Φρανκ είναι τόσο αρχαίος όσο και εγώ δεν ξέρω ποια κατάρα τον δένει σε αυτή την γη, δεν είναι σαν και εμένα αλλά πονάει σαν εμένα. Η όψη του δεν μοιάζει πάνω των 28 νέος ξεχασμένος από όλους και από ολα δεν υπάρχει τιποτα τρομακτικό σε αυτόν, το βλέμμα του είναι καθαρό σαν μικρού παιδιού, πιστός σαν σκύλος που με ακολουθεί παντού.

- Είναι σίγουρα άνθρωπος η τον δένει και αυτόν συμφωνία...

- Ναι κυριε είναι άνθρωπος. Ξέρετε πως ο πόνος, η αγάπη, η θέληση, και η εκδίκηση μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να φέρουν τον κόσμο ανάποδα.

- Εσύ τι βλέπεις να τον παρακινεί?

- Πόνος, αγάπη και εκδίκηση. Τρομαχτικος συνδιαδμος... Μια πονεμένη καρδιά είναι σαν αχαλίνωτο άγριο άλογο κάνεις δεν το ελενχει κανένα δεν υπολογίζει.