Kurbanlarımın kanını akıttığım bu sözcükler gün gelecek beni mürekkebin vicdansızlığında boğacak biliyorum..
Bile bile cinayetler işliyorum Tanrı'm. Cinayetin beden öldürmekten daha fazlası olduğunu biliyorum. İşlediğim tüm cinayetlerin çocukluğumun içindeki güzel düşüncelerimde ki insanların ruhları olduğunu da biliyorum, fakat öldürmekten başka çarem yok.
Lütfen!
Lütfen beni bu yolun sonunda azad et. Benden çalınan çocukluğumun intikamını alırken kimseye bir şey belli etmiyorum. Öldürdüklerim bile öldüklerinin farkında değilken sen beni onları üzmeden öldürdüğüm için azad et.
Yalvarırım! Sana bu yolun sonuna kadar yalvaracağım. Her öldürdüğüm ruh yolumda peşime takılsa da vazgeçmeyip öldüreceğim, biliyorsun.
Yolun sonuna ulaşmama izin ver!
Sona gitmeliyim.. Gitmem gerek lütfen. Yolun sonunda en büyük kurbanım beni bekliyor. Onu öldüreceğimi bilen tek kurbanım, çocukluğum.
Tanrı'm tüm bu iz kalmış yaralarımın kanamasından yoruldum.
Lütfen..
Lütfen bırak da her şeyi hatırlayan o küçük kız çocuğunu da öldüreyim. Artık onu yaşatmaya gücüm yok. Can cekişen ruhunu özgürlüğe kavuşturmama izin ver.
Lütfen Tanrı'm, her şeye son vermeme müsade göster..
Yalvarırım, en çok buna ihtiyacım var. En çok o küçük kızın gözlerinde ki acıya son vermeme ihtiyacım var.
Lütfen..
Dios por favor..
