Uçsuz bucaksız bir boşluk denizinin içinde çırpınıyorum, ne yönüm ne de yolum belli. Ama bu o kadar bilindik ki tüm varlığımı buraya hapsetmişim ya da burada yok etmişim gibi. Çırpınıyorum ama bu kurtulmak için değil, belki de kurtuluşum olmadığı için.
Bunu istiyor muyum?
Bunun bir sonu ya da çözümü yok.
Ve biliyorum ki bir kurtuluş yok, olsa da bunu istemiyorum..hiç istemedim.
Uçsuz bucaksız olan bu boşluğa hapsolmuşken başka belirsizliklerde boğulmak istemiyorum.
Kim olduğumu biliyorum ve ne olmak istediğimi de, ve belki de bu yüzden yalnız öleceğim.
Yine de bu en güzeli.
Ne arkamda bir enkaz bırakacağım ne de yenilerini ruhumda..hiç var olmamışım gibi yok olacağım.
Ve belki de hiç var olmadım..
