MY BEST FRIEND'S WEDDING

THE AMBUSH DATE

DOMINIC'S POV

Sinabayan ko na siyang lumabas. Talagang nagmamadali na siya. Gusto lang siguro niya akong iwasan. For now, I insist na makasama siya ng matagal ngayon. It's now or never. Hindi ko hahayaang makaalis siya kaagad.

"Baka naman gusto mong mag-lunch kasama ko. Let's date. Sayang ang buong araw kung uuwi ka na. I am free today. Suwerte ko kasi nagkita tayo." Lakasan na lang ng loob. And I have to be quick.

"I have to go..."

"Sige na...kain muna tayo then you can go..." Namimilit pa ako kahit alam kong gusto na niyang lumipad makatakas lang sa akin.

Napahinto kaming pareho. Hinawakan ko na ang kamay niya. Hindi naman niya nahalata pero nang mapansing hawak ko siya, bigla niya itong hinila.

"Will you please go out of my way?"

"Saglit lang naman ito eh... Sige na." Hahaha, parang bata pero at least pinagbigyan niya ako.

Kumain kami sa buffet restaurant. Cautious ako sa pagkain kahit madaming masarap, I would give advice to limit her food.

"Yung totoo, are you still lecturing me kahit kumakain?" Hindi ko maalis ang pagiging lecturer ko.

"Hahaha, sige... that was just a piece of advice para next time medyo maghihinay-hinay ka sa food na kakainin mo." Eh gutom yata siya kaya hinayaan ko na lang.

"Hindi ka ba kakain?" Hahaha, kanina pa pala akong nakatitig sa kanya. Sige ako nang daldal ... syiempre, matapos makadami, sabay kaming kumuha ng kape...

"Why did you take coffee again? Baka magpalpitate ka na nyan?"

"Masyadong napadami ang karne na kinain ko. Mas mainam na mainit na tubig or coffee to help me digest the food. "

"That's really good. Tama yan, hindi pa mabubuo ang cholesterol sa katawan mo." Hanggang 2pm kami sa loob...until she decided to go.

"Wait..."

"Ano na naman? "Ramdam kong inis na inis na talaga siya.