MY BEST FRIEND'S WEDDING

GOOD NEWS

ASHLEY'S POV

I tried to communicate with Jelly. Excited akong ibalita sa kanya ang tungkol kay Dominic. Hindi ko na pinatagal ang lahat. Hindi ko kasi masabi sa kanya na I had been in a frustrating relationship in the past. Wala na kaming time para pag-usapan ang mga bagay na iyon. Mas mahalaga kung ano kami ngayon. Ayokong masira ang moment na iyon. Pero medyo nagdalawang isip akong bigla. Mmm, ano bang iniisip ko?

Actually, I tried opening a door for someone this time. I have this thinking na magkaroon kaagad ng boyfriend even if it the guy promises nothing to me. Besides, iba talaga ang pakiramdam ng in-love. Anggaan sa pakiramdam... I am afloat talaga.

Ito ang ini-imagine ko noon pa...maglakad sa mall ng may kahawak-kamay, just like the good old days with Tim..may kasamang manuod ng sine...makipaghalikan ng todo na parang wala ng bukas...at first time na bumigay sa buong buhay ko. Parang bucket list lang. Kung pagdating ng isang umaga at na-realized naming di kami para sa isa't isa, then, we'll let go each other easily.

Nabago na ng panahon ang maniniwala ko sa tunay na kahulugan ng pag-ibig.

Naging mas madalas ang pagkikita namin ni Dominic. I find time to see him. I did not pretend to be happy kapag kasama ko siya. Talagang masayang masaya ako na makita siyang muli. Hindi ko din pinalampas ang pagkakataon na magkaroon muli ng boyfriend. Di ako nagkamali...Dominic really ask me to be his girlfriend at di na ako nagdalawang isip.

At lahat ng na-imagine ko ay nagawa namin. We hold hands together...We are happy laughing so hard...I feel the heat on my cheeks habang nakatitig siya at nakangiti sa kanya. Naramdaman ko ang higpit ng kanyang hawak sa aking kamay.

"I am not going to let you go..." Mygosh...hindi ko iyon ini-expect. Parang langong lango ako sa sobrang pananabik ng araw na iyon. Niyaya niya akong manuod ng sine at di naman kami nakapanuod ng mabuti dahil puro halikan lang ang ginawa namin. Para siyang sumisipsip ng suso...malikot din ang kamay niya at muling may humawak sa mga nipples ko. Wala siyang takot na sumubsob sa dibdib ko.

Napaungol ako. Hindi nga lang niya madukot ang kikay ko kasi nakapantalon ako. Pero kung nakabestida ako ng araw na iyon eh baka sinisid niya ang alaga ako.

Halos di kami makaimik sa isa't isa paglabas namin ng sinehan. Namamaga yata ang labi ko sa halikan namin, este sa laplapan namin kanina. Niyaya niya akong kumain. Bigla akong nahiya, actually. Pabulong-bulong pa siya sa akin, palibhasa ay magkatabi kami at halos dikit na dikit kami sa isa't isa.

"Ash... let's go somewhere. " Iyon din ang iniisip kong gawin. Pero di ako ang mag-i-initiate..."Would you like to go to my pad tonight?" Kunwari lang na tumahimik ako at nag-iisip...when he moved closer to me at itinukod niya ang kanyang baba sa aking balikat. "I'll take care of you, trust me." Sabi niya.

I knew it. Ganito talaga kabilis ang mga lalaki... Hinila niya ang kamay ko. Halos nagmamadali siyang naglakad papuntang parking area. Being quiet means YES. And I went with him. Iniwan namin sa parking ng mall na iyon ang kotse ko. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko...hinalikan pa niya iyon at single-hand lang ang gamit niya habang nagmamaneho.

"Huwag kang kabahan. Ako ang bahala sa iyo." Sabi pa niya.

"Bakit? Marunong ka ba?" Joke ko lang naman. Matagal na din akong hindi nakatikim after namin ni Tim. Our relationship is almost perfect kaya kami nag-decide na magpakasal pero hindi pa rin pala. Last minute nagbago ang isip ng groom.

"It's for you to find out." Grabeh ang ngiti niya.

"Virgin ka pa ba?" Nagulat ako sa tanong niya. Masyadong direct question...

"NO...kaya nga ako sumama sa iyo eh. Ano nang mawawala sa akin?" Hinila kong bigla ang kamay ko.

'It's okay... di na rin ako virgin if you wish to be devirginated by a virgin guy." E di wow! "Hindi na tayo maiilang sa isa't isa." Tahimik na lang ako hanggang sa makarating kami sa Golden Towers...Hindi ko inaasahan na doon ang unit niya.

Hindi naman siya mukhang disappointed sa nalaman niya. Wala naman akong balak tumakas. I don't know why.

This is adventure... siguro, iyon ang nasa isip ko