KEHRİBAR|Texting

0.4

İletişim için instagram:Hidrandro

⭐

Anonimsi: Hem bana bir o kadar yakın hem bir o kadar uzak gibisin. Kokunu alsam sanki yok olacak gibi.

Lollipop:Anonimsi iyi misin? Yapabileceğim bir şey var mı? Söyle hadi yarana merhem olayım.

Anonimsi:Loli sanki bir çıkmazdayım. Bugün ona ilk defa dokundum. İlk defa kokusunu aldım. İlk defa gözlerine bu kadar yakın baktım. O benim için bir imkansız gibi. Hem bir o kadar yakın hem uzak. Yanımda olsa eline dokunmaya çalışsam gidecek gibi. Bıktım bu sevdadan. Bıktım bu acılardan. Bu acımasız hayata küstüm Karmen. Küstüm.

Lollipop:Anonimsi ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Sana boşver demek istemiyorum çünkü boşverilmiyor tek diyeceğim acılarınla başa çıkmayı öğren.

(Görüldü-Anonimsi)

Kafam karman çorman olmuştu. Anonimsinin söylediği şeyler içimde ukte olmuştu. Kafamı kaldırdığımda okula vardığımı gördüm. Derin bir nefes alıp okula giriş yaptım. Koridorda olan herkes kafasını bana çevirip fısır fısır konuşuyorlardı. Bunu kafama takmayıp sınıfa girdim. Gözüm arka sıraya ilişince Barış'ın olmadığını gördüm. Yiğit hızla yanıma gelip konuşmaya başladı.

"Herkes sen ve Barış hakkında konuşuyor."

"Ne! ne konuşuyorlar Yiğit aklım almıyor."

"Söylenene göre biri sınıfta sizi Barış'ın eli senin belinde birbirinize baktığınız söyleniyor. Doğru mu bunlar?"

Yiğit'in yüzü çok sinirli duruyordu. İyi de bu kadar kızılacak ne vardı ki? Bunu boşverip anlatmaya başladım.

"Ben tam düşüyordum. Barış ta o zaman tuttu beni. Hem sen niye bu kadar sinirlisin bakayım premsim?"

Bir müddet gözlerime bakıp gözlerini kaçırdı. Sanki bir şey söylemek istiyor ama söyleyemiyor gibiydi. Gülümseyip koluna girdim.

"Aman neyse söyleme canım arkadaşım benim ya iyi ki tanışmışız."

Kahkaha atıp beni kolunun altına aldı. Ders zili çaldığında herkes sınıfa doluşmuştu. Ama hala Barış ortalıkta yoktu acaba bir yerine bir şey mi olmuştu? Aman banane ki aptal Karmen sanane ondan. İçimden kendime kızıp dururken gözlerimi açtığımda sınıfta olan herkes öcü görmüşçesine bana bakıyordu. Öğretmen bile! Hass ben onları dışımdan mı söyledim? Herkes bana bakıp gülmemek için kendini sıkarken oflayıp yüksek sesle bağırdım.

"İçinizde kalmasın gülün gülün!"

Herkes kahkaha tufanı kopardığında gözüm Barış'ın sırasına takıldı. Barış sırasında ve gülmemek için kendini sıkıyordu. Ne! Barış mığ! İyi de o ne ara gelmişti ki. Göz göze geldiğimizde kafasını çevirmemiş gözlerimin içine derince bakıyordu.
Sanki bir bilmeceyi çözmek ister gibi. Yanaklarımın ısındığını hissederken hızla gözlerimi kaçırdım. Bu kadar insan bana gülerken gram utanmamış ama Barış ile göz göze gelince utanmıştım. Niye utanmıştım ki o da sınıftan biri sonuçta. Kehribar gözlü çocuk niye sende farklı söylesene?

🌼

Niye sende farklı kehribar gözlü çocuk söylesene?

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum💜