KEHRİBAR|Texting

1.6

İletişim için instagram:Hidrandro

⭐

Bilinmeyeni beklerken arkamda nefes alışverişi hissettim. Elim kalbime bastırıp sakinleştirmeye çalıştım. Ama bakın sadece çalıştım bir işe yaramadı. İkimizden de ses çıkmıyordu ikimizde bekliyorduk ama neyi. Ne yapacağına karar vermiş olacakki derin bir nefes bıraktı havaya. Kemikli eller gözlerimi kapattığında ister istemez titrek bir nefes vermiştim.

Bu karşılaşma ne zamandan beri istediğim şeydi. Peki ama neden şu an kaçıp gitmek istiyordum. İçimdeki ses yine her zaman ki bilmişliğini konuşturup cevabı verdi.

Ben Barış'a aşıktım. Ve şu an onun yanına gidip sıcak kollarına sığınmak istiyordum. Gözümde olan elleri umursamayıp koşmaya başladım. Geçtiğim sokaklarda insanlara çarpıyor ama umursamıyordum. Hatta şimdi de bir çiçekçiye çarptım. İçimden sizlere yüzbinlerce kez özür dilerim ama yetişmem gereken kollar var.Bizim durağımıza geldiğimde Barış'ı aramaya başladım.

-Alo

Titrek bir nefes verip sakinleşmeye çalıştım. Ve sadece şu cümle çıktı ağzımdan:

-Gel

Telefonu kapatıp durağın oturacağında sakinleşmeye çalıştım. Saate baktığımfda onu arayalı 3 dakika 34 saniye olmuştu. Gel artık Barış gel. Önümden bir sürü insan,servis,araba geçiyordu ama o gelmiyordu. Hadi Barış lütfen gel. Bırakma beni. Tam tamına 45 dakika 56 saniye olmuştu ama ne gelen vardı ne giden. Gözümden akan bir damla yaş dudağımla buluştu. Tuzlu tadı hissettiğimde ister istemez daha çok ağlamaya başladım. Artık ağlama krizine girmiş gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Ne kadar çok kendimi durdurmaya çalışsamda bir işe yaramıyordu.

Gece yeşerdi gözyaşı tükendi.

🌼

Dayanamayıp yeni bölüm yazdım. Kısa farkındayım ama böyle yazmak daha çok hoşuma gidiyor. Umarım sizinde gider. Bir daha ki bölüm de görüşmek üzere🖐🌙

Son cümle her şeyiyle bana ait!