KEHRİBAR|Texting

0.5

Multimedia:Cemre Karmen Kıraç

Multimedia music: Apocalyptica:Bittersweet

"Bölümü şarkıyla beraber okuyabilirsiniz."

İletişim için instagram:Hidrandro

🌼

Anonimsi:Kafam karman çorman Karmen. Her şey üst üste geliyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Biliyor musun bunları sana anlatmak rahatlatıyor. Çünkü artık insanlardan uzak durmaktan bıktım. O gözlerimin önündeyken ondan uzak durmaktan bıktım. Ama sadece onun için uzak duruyorum. Benim pisliğim ona bulaşmasın diye. Papatya kokusunu, temiz kokusunu kirletmek istemiyorum. O bebek kadar güzel onun adı papatya olmalı.

Lollipop:Ya o da seni seviyorsa Korel?

Anonimsi:Onu kor ellerimle yakmak istemiyorum. O hep saflığını korusun istiyorum.

Lollipop:Eğer seni seviyorsa bir şeyleri feda etmeli. Aşk fedakar olmak değil mi?

(Görüldü Anonimsi)

Anonimsi ile konuşmam bittiğinde temiz hava almak için hazırlanmaya başladım. Siyah taytımı ve onun üzerine beyaz tişörtümü geçirdim. Aynanın karşısına geçtiğimde gözlerimin pırıl pırıl olduğunu gördüm. Gözlerim ilk defa bu kadar parlak ve canlıydı. Elime tarağımı alıp yavaş yavaş taramaya başladım. Saçlarım titişikliginden kurtulduğunda makyaj olarak sadece parlatıcımı sürdüm. İşlerim bittiğinde kendimi incelemeye başladım. 45 kilo 170 civarlarındaydım sanırım en çok bunu seviyordum. Yüzüm çok da mükemmel değildi sıradandım işte. Son bir bakış aynaya atıp annemin yanına gitmeye başladım.

"Anne!"

"Mutfaktayım!"

Mutfağa girdiğimde annem yine farklı tarifleriyle yemek yapıyordu. İnşallah zehirlenmeyiz allah korusun.

"Hayırdır ne bu süs püs?"

"Ben biraz yürüyüş yapacağımda onu haber vereyim dedim."

"He tamam git meşgul etme beni çok büyük bir iş üstündeyim görmüyor musun?"

"Görüyorum görüyorum çok büyük bir iş(!)" Ona göz devirip kulaklığımı ve telefonumu alıp evden çıktım. Evimiz sahil kenarına yakın olduğu için oraya yürümeye başladım. Kulağımdan yükselen sesler adete beni hızlandırıyordu.

Apocalyptica:Bittersweet

Bu şarkıya hayrandım. Sanki şarkıda kendimi buluyordum. Şarkı eşssiz ve muazzamdı. Şarkıyı mırıldanarak karıncasız ağaca sırtımı dayadığımda gözlerim istemiz bir şekilde kapanmıştı. Bir müddet sonra gözlerimi açtığımda yanımda papatya demeti duruyordu. Demeti hızla elime aldığımda içinde küçuk bir not vardı. Notu açtığımda güzel bir yazıyla şunlar yazıyordu.

'Eğer sevgi çiçek kadar güzelse, senin sevgin en güzel çiçek."

Etrafa baktığımda herkes kendi halineydi. Bunu kim bırakmıştı ki? Elimde çiçekle kayalıklara doğru gitmeye başladım. Kuru yer bulup oturduğumda denizin kayalarla çok güzel bir ahenk içinde olduğunu gördüm. Yaklaşık yarım saat sonra ayağa kalkmaya başladım. Birden ayağım kaydığında korkuyla küçük bir çığlık attım. Birisi beni sımsıkı tuttuğunda gözlerimi rahatlıkla kapattım. Ama bu rahatlık elleri belimde olan kişiyle denize düştüğümüzde bitti. Hızla gözlerimi açtığımda Barış'la burun burunaydık. Nerede olduğumu hatırladığımda korkuyla kollarımı Barış'ın boynuna sardım. Barış'ın elleri belimde sıkılaştığında gözlerine baktım. Gözleri bir mücevher gibi parıldıyordu. Sessizce fısıldamaya başladım.

"Barış..."

Barış beni göğüsüne yasladığında belimde olan bir elini çekip saçlarımı okşamaya başladı. Güven hissiyle gözlerim kapandığında ona daha da çok sığındım. Tarçın ve odunsu kokusu burnuma geldiğinde burnumu boynuna daha çok dayadım.

"Geçti güzelim yanındayım."

🌼

Evet bomba gibi bir bölümle karşınızdayım.

Gerçekten yazarken yüz kere acaba şunu değiştirsem mi diye düşünüyorum. Bu kadar çok emek verip ve bu emeğin karşılıgını görmeyince ister istemez yazmak istemiyorum. Lütfen her yazar olma adayına emeğinin karşılığını verin.

🌼💜🌼💜🌼💜🌼💜🌼💜🌼💜🌼💜🌼💜