74.

21.5K 1.3K 268
                                    

Sınıftaki ergen tayfa, bozuk paralar ile öğretmen masasında maç yaparken, kızların çoğu telefonuyla ilgileniyordu. Biz ise Gizem ile kitaplar hakkında konuşuyorduk.

Masaya, bir adet kız götünün oturmasıyla ona baktık.

Yine Berna.

"Barış'dan uzak dur, tatlım." Dedi fake smile atarak.

"Hadi ya, durmazsam ne olur." Dedim bende.

"Kara kuşağım olduğunu söylediğimi hatırlıyorum." Dedi.

"Senin kara kuşağın varsa bizim de Allahımız var!" Diyerek atarlanan Gizem'e gülüp tekrar Berna'ya baktım.

"Duydun. Zorla güzellik de olur. Elim ağırdır." Diye göz dağı verdim.

"Hadi ya?" Diye dalga geçercesine güldü.

"Sana bir çift lafım var sarı yılan. Güle, güle." Dedim ve elimi sallayıp gülümsedim. Gözlerini devirip ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Bir iki adım attıktan sonra arkasını dönüp arka cebinden bir şey çıkardı ve masaya koydu.

"Belki fikrini değiştirirsin." Diyip kapıya yürüdü ve sınıftan çıktı.

Masaya koduğu katlanmış fotoğrafı alıp açtım ve fotoğrafa baktım.

Barış ile Berna'nın öpüştüğü bir fotoğraftı..

Gözlerimi kapatıp birkaç saniye bekledim ve açıp tekrar baktım. Hızla çantamdan çakmak çıkarıp, dudaklarının olduğu kısmı yakmaya başladım. Yüzleri yanana kadar bekledim ve yandıktan sonra söndürüp çöpe attım.

Gizem'e "Beş dakikaya geliyorum," diyerek sınıftan çıktım. Hemen karşı sınıfa, yani Barış'ın sınıfına girip, Barış'ı bileğinden tuttuğum gibi kaldırıp  koridora sürükledim.

"Hiç öpüştün mü?" Dedim uyanarak. Ama kaçlarım çatılıydı. Eğilip sırıttı.

"Geçen günü ne çabuk unuttun?" Dedi. Omuzuna bir tane geçirip sinirle konuştum.

"Öyle değil salak! Benim dışımda."

Gözlerini kaçırdı.

"Yani, evet." Dedi bana bakmadan.

"Peki hiç bir kız ile birlikte oldun mu?" Dedim bu sefer. Hızla bakışlarını bende sabitleyip kaşlarını çattı. "Hayır!" Dedi hiddet ile. "-da, sen neden soruyorsun?"

Kimseyle birlikte olmamasına sevinirken, gülümsememeye çalışıyordum. Böylesi bile zor bulunuyordu.

"Hiç, Berna dudak dudağa olduğunuz bir fotoğraf verdi de." Dedim ima ile. Derin bir nefes verip göz devirdi.

"Fotoğraf nerde?" Dedi.

"Yaktım." Diye cevap verip kollarımı kavuşturdum.

"İyi yapmışsın." Dedi ve gülümsedi. "Hadi derse geç kalma, zil çaldı."

Cevap vermeden sınıfa doğru yürüdüm. Sana inanıyorum zaten Barış Acar. Başından beri...

İki gün önce...

Doğruydu belkide Barış gibi biri, beni ne yapsın ki zaten?

Saçmalama Kübra! Gerçekten sevdiğini düşünen biri bile bu kadar peşinden koşmaz insanın. Barış beni gerçekten seviyordu. Ya doğruysa düşüncesi beni mahvediyordu. Ama seviyor işte. Bir kere Sevdiğime inanmak varken, neden Berna'ya inanayım ki?

***

Kanmayın siz Kübra'nın masum hallerine, yılan o yılan 🐍. Aynı ben Hdnbxjbxjxbxjxbnxnx

Şerefsiz || Anonim (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin