အပိုင္း(၃)

3.6K 221 2
                                    

"က်န္းနန္အဆင့္ျမင့္တကၠသိုလ္ရဲ႕ ဘက္စံုထူးခၽြန္ဆုေပးပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးစီးေၾကာင္း ေၾကျငာအပ္ပါသည္ရွင္"

"ရႊီးးးးးေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္း"

ကေလးေတြရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတဲ့ထိပင္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ေဆာင္ေတြလည္း အျပန္အလွန္ေပးၾကရင္း ကိုယ္ႏွစ္သက္သူကိုလည္း လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ ဓေလ့တစ္ခုလည္း ျဖစ္တာမို႔ ေက်ာင္းသားေတြမွာ ရႈတ္ရွပ္ခတ္ေနေလေတာ့သည္။

XiaoYuWangဆိုတဲ့ လူသား(၃)ဦးက ပြဲမၿပီးခင္မွာပင္ အစအနရွာမရေတာ့တာမို႔ သူတို႔ပိုင္ခံုေပၚတြင္ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး အတန္းေခါင္းေဆာင္က ပစၥည္းစာရင္းလုပ္ကာ လက္ခံထားေလေတာ့သည္။

"Zhan Zhan မင္းကေသခ်ာလို႔လား "

"ေသခ်ာပါတယ္ Willianတို႔လာမယ္ေျပာတယ္"

"ၿပီးေရာ"

"Wang Shinမင္းအခ်ိန္ရတာ ေသခ်ာလို႔လား"

"အင္း မားကိုဒီေန႔ ေက်ာင္းပြဲရွိလို႔ ေနာက္က်မယ္ေျပာခဲ့တယ္"

"ၿပီးရင္ငါလိုက္ပို႔မယ္"

စားပြဲေပၚက အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ေတြကို ႏွိုက္စားရင္း ခဏၾကာေတာ့ Willianလို႔ေခၚတဲ့ ဆံပင္ေငြေရာင္နဲ႔ေကာင္ေလးက သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ ေရာက္လာေတာ့တယ္။

"ဟ Willianရာ မင္းZhan Zhanအေၾကာင္းသိရဲ႕နဲ႔ ဘာလို႔ေကာင္မေလး ေခၚလာတာလဲ"

"ေအးပါဟ ငါလည္းခဏပဲေနမွာ ေျပာၿပီးျပန္မလို႔ ၿပီးရင္ ငါ့ေကာင္မေလးကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ ကတိခံထားလို႔ ပါလာတာပါကြာ"

"ေအး ေအး ျမန္ျမန္လစ္ ဟိုတစ္ေလာကမွ တစ္ပြဲႏႊဲထားတာ ထပ္မျဖစ္ခ်င္ေသးဘူး"

"ေအးပါ Yu Binရာ Xiao Zhanက နည္းနည္း မင္းကမ်ားမ်ား"

ဟုတ္ပါတယ္၊ Willianက တစ္ကယ့္ငေပြး ဘဲရွိေကာင္မေလးလည္း ေၾကာင္၊ ေကာင္မေလးျဖစ္ရင္ၿပီးေရာ ဆိုသလို။

ေက်ာင္းခ်င္းမတူေပမဲ့ ငယ္ကတည္းက သိခဲ့တဲ့အျပင္ မိဘခ်င္းကလည္း စီးပြါးဖက္ေတြမို႔ အိမ္ကိုဒီေန႔အထိ ဝင္ထြက္မပ်က္မို႔။

လြမ္း၍မတည္ အျပံဳး၌ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ(လွမ်း၍မတည် အပြုံး၌မွေ့လျော်သော)Where stories live. Discover now